بررسي رابطه خودارزيابي هسته‌اي و رهبري اخلاقي با عملكرد مالي سازمان و عملكرد شغلي كاركنان مالي

مقدمه: با افزايش تقاضا براي استانداردهاي اخلاقي در محيط كسب و كار فعلي، به رهبري اخلاقي نيز به صورت ويژه توجه شده است. از اين رو، در اين پژوهش با تكيه بر نظريه خودتأييدي، تأثير خودارزيابي هسته‌اي رهبران بر بروز رهبري اخلاقي و با استفاده از نظريه يادگيري اجتماعي و نظريه تبادل اجتماعي، تأثير خودارزيابي هسته‌اي رهبران و رهبري اخلاقي بر عملكرد مالي سازمان و عملكرد شغلي كاركنان مالي بررسي شده است. روش پژوهش: اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و بر مبناي روش عليمقايسه‌اي است و نمونه آن شامل 61 جفت مديركارمند است كه به روش نمونه‌گيري در دسترس در سال 1395 از بين كاركنان مالي سازمان‌هاي بخش عمومي و خصوصي استان فارس انتخاب شده‌اند. داده‌ها از طريق پرسش‌نامه جمع‌آوري و با استفاده از معادلات ساختاري آزمون شده است. يافته‌ها: نتايج پژوهش حاضر با نظريه خودتأييدي هماهنگي دارد و نشان‌دهنده رابطه مثبت و معني‌دار خودارزيابي هسته‌اي رهبران با رهبري اخلاقي و عملكرد مالي است. هم‌چنين، يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه بين خودارزيابي هسته‌اي رهبران و عملكرد مالي رابطه معني‌دار وجود ندارد. نتيجه‌گيري: خودپنداره مثبت رهبران، رهبري اخلاقي را تقويت مي‌كند و رهبري اخلاقي نيز نقشي محوري در ترغيب كاركنان به ارتقاي عملكرد درون‌نقشي و فرانقشي دارد. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود دوره‌هاي آموزشي به‌منظور ارتقاء روابط مديران با كاركنان (رهبري اخلاقي) و بالا بردن سطح خودارزيابي هسته‌اي مديران، در سازمان‌ها برگزار شود. هم‌چنين، در گزينش مديران سطح رهبري اخلاقي و خود‌ارزيابي هسته‌اي آنان نيز سنجيده شود.