بررسي تأثير بازديد از منزل بر شاخص‌هاي رشد شيرخواران كم‌وزن

پيش زمينه و هدف: نوزادان كم وزن مشكلات جسماني و رواني زيادي نسبت به شيرخواران طبيعي داشته و نياز به مراقبت هاي اصولي براي ادامه حيات و كسب روند رشد و نمو طبيعي دارند. اين مراقبت ها بايد در منزل تداوم يابد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير بازديد از منزل بر شاخص هاي رشد نوزادان كم وزن صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك كارآزمايي باليني تصادفي شده است. 90 نوزاد كم وزن 1500 تا 2500 گرم متولدشده در بيمارستان رازي مرند كه داراي معيارهاي ورود به مطالعه بودند از طريق نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. در گروه مداخله علاوه بر مراقبت هاي روتين، در هفته هاي اول تا چهارم پس از ترخيص، يك بار در هفته بازديد از منزل به مدت 45 دقيقه دريافت نمودند. مشاركت كنندگان در گروه مداخله، با توجه به نيازهاي پيش بيني نشده خود، به صورت 24 ساعته امكان برقراري تماس تلفني با پژوهشگر را داشتند. گروه كنترل فقط مراقبت هاي روتين را دريافت كردند. ابزار گردآوري داده ها شامل برگه ثبت اطلاعات دموگرافيك و فرم ثبت شاخص هاي رشد بود كه در بدو تولد و ماه هاي اول، دوم و سوم تكميل شد. تجزيه وتحليل داده ها به وسيله نرم افزار SPSS نسخه 15 و با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي (آزمون كاي دو و تي تست) انجام شد. سطح معناداري P 0/05 در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين وزن نوزادان در گروه مداخله 223/12±2313/08 در گروه كنترل 247/61±2308/84 گرم بود. متغيرهايي نظير تحصيلات مادر، ميزان درآمد، رتبه تولد و شاخص هاي رشد بدو تولد در دو گروه اختلاف معناداري نداشتند. بعد از مداخله مراقبتي ميانگين وزن و دور سر نوزادان در ماه سوم در دو گروه اختلاف معني داري پيدا نكردند؛ اما ميانگين قد و دور سينه نوزادان در دو گروه مداخله و كنترل در ماه سوم اختلاف معنادار آماري داشت ( P 0.001 ). بحث و نتيجه گيري: برنامه مراقبتي مبتني بر بازديد از منزل بر بهبود برخي از شاخص هاي رشد شيرخواران كم وزن تأثير داشته است. بنابراين پرستاران و ساير مراقبين سلامت نوزادان بايد برنامه هاي مراقبتي مبني بر بازديد از منزل را در مراقبت از نوزادان كم وزن به كارگيرند.