تأثير اجراي الگوي آموزش مبتني بر شايستگي بر مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان پرستاري

پيش زمينه و هدف: مهارت هاي ارتباطي محور تمام اقدامات باليني و سنگ بناي مراقبت مطلوب توصيف شده است و نقش مهمي در حوزه سلامت دارد. لذا ارتقاء مهارت هاي ارتباطي دانشجويان، كارآمدي نظام آموزشي را افزايش مي دهد. در همين راستا يكي از الگوهاي نوين آموزشي كه در آن رسيدن به عملكرد مطلوب در نقش باليني موردنظر است، الگوي آموزشي مبتني بر شايستگي مي باشد. هدف از مطالعه حاضر تعيين تأثير اجراي الگوي آموزش مبتني بر شايستگي بر مهارت هاي ارتباطي دانشجويان ترم 8 پرستاري بود. مواد و روش كار: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پس آزمون مي باشد كه در آن 34 نفر از دانشجويان ترم 8 پرستاري كه شرايط ورود به مطالعه را داشتند به صورت تمام شماري در دو گروه كنترل و مداخله انتخاب شدند. دوره كارآموزي براي دانشجويان گروه كنترل براساس الگوي آموزش مرسوم و براي دانشجويان گروه مداخله براساس الگوي آموزش مبتني بر شايستگي اجرا گرديد. جهت ارزيابي مهارت هاي ارتباطي دانشجويان از پرسشنامه خود گزارشي با مقياس ليكرتي استفاده گرديد. داده هاي جمع آوري شده پس از واردكردن در نرم افزار SPSS(19) با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي كاي دو، تي مستقل و من ويتني تجزيه وتحليل گرديد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد، ميانگين نمرات دانشجويان در مهارت هاي ارتباطي، بعد از اجراي الگوي آموزش مبتني بر شايستگي در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل بيشتر بود كه اين تفاوت ازنظر آماري معنادار بود ( P =0/007). بحث و نتيجه گيري: الگوي آموزش مبتني بر شايستگي بيش از الگوي مرسوم منجر به ارتقاء مهارت هاي ارتباطي دانشجويان گرديد؛ بنابراين پيشنهاد مي شود با بهره جويي از اين الگوي آموزشي، كارايي و اثربخشي دوره هاي آموزش باليني ارتقاء يابد.