بررسي سطح سلنيوم خون در بيماران همودياليزي شهركرد

زمينه و هدف: سِلِنيوم يك آنتي اكسيدان قوي محسوب مي شود و بنابراين مي تواند از واكنش هاي ناخواسته و زيان آور كه در بدن بر اثر تجمع راديكالهاي آزاد و سموم ايجاد ميشود جلوگيري كند. كمبود سلنيوم مي تواند نتيجه يك رژيم غذايي نامناسب يا بيماري باشد. همودياليز به عنوان روش درماني غالب در مرحله انتهايي نارسايي كليه محسوب مي شود. سطح برخي از عناصر در خون بيماران همودياليزي افزايش و برخي ديگر كاهش مي يابد. اين مطالعه با هدف تعيين سطح خوني سلنيوم در اين بيماران انجام شده است. روش بررسي: تعداد 123 نفر از بيماران همودياليزي مورد ارزيابي قرار گرفتند. محتواي سلنيوم در خون كامل توسط روش اسپكتروفتومتري جذب اتمي همراه كوره گرافيتي پس از هضم نمونه اندازه‌گيري شد. يافته ها: در اين مطالعه از 123 نفر بيماران دياليزي، 67 نفر مرد (54.47%) و 56 نفر زن (45.56 %) بودند. ميزان سلنيوم در خون بيماران همودياليزي 12.6±52.42 ميكروگرم در ليتر برآورد گرديد. سطح سلنيوم در دو جنس مرد و زن به ترتيب 13.04±52 و 12.07±53 ميكروگرم در ليتر بود كه از نظر آماري تفاوت معني‌داري ندارند. مطالعه حاضر همچنين نشان داد كه مدت دياليز روي سطح خوني سلنيوم تاثير معناداري نداشته است. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميزان سلنيوم در خون بيماران همودياليزي به طور ميانگين كمتر از حد نرمال مي باشد و همچنين بين دو جنس از نظر محتواي سلنيوم خون تفاوت معناداري وجود ندارد.