بررسي ميزان همسرآزاري و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر اهواز طي سالهاي 1395 الي 1396

زمينه و هدف: خشونت خانگي متداولترين نوع خشونت عليه زنان است كه اثر منفي بر سلامت روان مـادران، كودكـان، خـانواده و اجتماع دارد. لذا، اين مطالعه با هدف ميزان وضعيت همسرآزاري و برخي عوامل مرتبط با آن در شهر اهواز صورت گرفت. روش كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي روي 310 فرد مراجعه كننده به پزشكي قانوني اهواز در سال‌هاي 1395 و 1396 انجـام شـد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، تحصيلات، نوع آسيب و ابزار آسيب از طريق پرونده فرد جمع‌آوري گرديد. داده‌ها توسط نرم افزار آماري SPSS22 با سطح اطمينان 95 درصد تحليل شد. يافته‌ها: شايعترين خشونت اعمال شده عليه زنان مورد مطالعه خشونت جسمي بـا 73.1 درصـد بـود. شـيوع خشونت روحيعاطفي 26.9 درصد بود. نتـايج نشـان داد كه زنان خانه دار (78 درصد) نسبت به زنان شاغل (21.9 درصد) بيشتر در معرض خشونتهاي خانگي قرار دارند و ارتباط معني‌داري ميان شاغل نبودن و ميزان همسر آزاري وجود دارد (p≤0.01). همچنين نتايج نشان داد كه انواع خشـونت عليـه زنـان با تحصيلات افراد ارتباط دارد (p≤0.001) و در افراد با تحصيلات ديپلم (54.5 درصد) و زير ديپلم (25.7 درصد) نسبت به افراد دانشگاهي (19.9 درصد) بيشترين موارد همسر آزاري بودند. نتيجه گيري: خشونت جسمي فراوانترين نوع همسر آزاري بوده و با شغل و تحصيلات افراد مرتبط بود. با توجه به شيوع بالاي همسرآزاري، تدوين برنامه‌هاي غربالگري جهت كاهش اين مشكل ضروري به نظر ميرسد. بهترين راهكار پيشنهادي بـراي كـاهش خشـونت خـانگي عليه زنان، آموزش است. واژه‌هاي كليدي: همسرآزاري، خشونت جسمي، خشونت عاطفي، اهواز