ارتباط بين نزديك بيني و نمره هوش در دانش آموزان دبيرستاني: مطالعه اپيدميولوژيك چند مركزي

هدف: مطالعات متعددي نشان داده اند كه شيوع نزديك بيني با تحصيلات افزايش مي يابد. اما مطالعاتي كه بر روي نوجوانان انجام گيرد كم هستند. هدف از اين مطالعه مقايسه نمره هوش ذهني در ميان دانش آموزان با و بدون خطاهاي انكساري مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 392 دانش آموز (4 گروه) از 10 دبيرستان در سال 2016 در اهواز صورت گرفت. شركت كنندگان به چهار گروه شامل نزديك بين (98 نفر)، دوربين (98 نفر)، اسفروسيلندر (98 نفر)، و نرمال (98 نفر) تقسيم شدند. نمره هوش بين اين چهار گروه مقايسه شد. ارزيابي نمره هوش بر اساس دو آزمون Raymond Bernard Cattell’s و Raven’s Progressive Matrix صورت گرفت. يافته ها: ميانگين دانش آموزان 0.9 ± 15.3 سال بود. تعداد پسران و دختران به ترتيب 187 و 205 نفر بودند. در هر سه گروه مبتلا به عيوب انكساري، فراوان ترين نمره IQ مربوط به نمره حد مرزي (borderline) بود در حاليكه در گروه نرمال فراوان ترين گروه نمره ضعيف داشتند. نمره IQ در گروه نزديك بين (0.002=P value) و دوربين (0.036=P value) به طور معناداري بالاتر از نرمال بود. اما تفاوت معناداري بين گروه اسفروسيلندر با گروه نرمال (0.104=P value)، نزديك بين و دوربين (0.104=P value) و همچنين دوربين و اسفروسيلندر (0.104=P value) مشاهده نشد. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه چند مركزي ما ارتباط مثبت بين نزديك بيني و نمره IQ را تاييد مي كنند.