اثربخشي مشاورۀ گروهي شناختي-رفتاري بر خودپنداره و افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه

زمينه و هدف: علاوه بر اثرات جسمي درمان هاي سرطان، افراد با پاره اي از مشكلات ديگر مثل عواقب روان شناختي، نگراني دائمي در مورد عود سرطان و كژكاري جنسي مواجه مي شوند، لذا پژوهش حاضر با هدف تأثير مشاورۀ گروهي شناختي_رفتاري بر خودپنداره و افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه صورت گرفت. روش بررسي: جامعۀ آماري اين پژوهش زنان مبتلا به سرطان سينه شهر شيراز در سال 1392 بودند. روش نمونه گيري در دسترس و حجم نمونه شامل 30 نفر بود. اعضا به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و گواه قرار داده شدند. طرح تحقيق به صورت پيش آزمون _ پس آزمون و آزمون پي گيري يك ماهه با دو گروه آزمايش و كنترل و ابزار مورد استفاده پرسش نامۀ خودپندارۀ راجرز و افسردگي بك بود. مشاورۀ گروهي به مدت ده جلسه براي گروه آزمايش برگزار شد. سپس از هر دو گروه پس آزمون و بعد از گذشت يك ماه از دو گروه آزمون پي گيري گرفته شد. يافته ها: با كنترل پيش آزمون بين زنان مبتلا به سرطان سينه گروه آزمايش و گروه گواه از لحاظ خودپنداره و افسردگي تفاوت معناداري مشاهده مي شود. اين نتايج تا مرحلۀ پي گيري حفظ شد. نتيجه گيري: مشاورۀ گروهي شناختي _ رفتاري با دارا بودن آموزش هايي چون به چالش گيري افكار غير منطقي و جايگزيني آنها با افكار منطقي موجب بهبود خودپنداره و كاهش افسردگي زنان مبتلا به سرطان سينه مي شود.