آستروسيت‌هاي جنيني موش، همانند سلول‌هاي سرطاني، قادر به تنظيم متابوليسم انرژي از مسير واربورگ هستند

زمينه و هدف: اثر واربورگ نوعي گليكوليز بي هوازي در حضور اكسيژن است كه در آن سلولهاي توموري تمايل به جذب گلوكز و ترشح لاكتات در حضور اكسيژن دارند تا انرژي لازم براي رشد در شرايط فقر غذايي فراهم گردد. در مطالعات گذشته سلول هاي جنيني مي توانند مشابه سلول هاي سرطاني رفتار كنند بر اساس اين تحقيقات در اين مطالعه با القاي گرسنگي و ايجاد شرايط محيطي مشابه با شرايط سلول هاي سرطاني به درك اثر واربورگ در سلول هاي آستروسيت جنيني كشت شده از مغز نوزاد موش پرداخته شد. روش بررسي: آستروسيت ها درDMEM/FBS 10 درصد كشت داده شدند. در كشت ثانويه در زمان هاي 16، 48 و 72 ساعت گرسنگي در سلول ها القا شد و در انتها مصرف گلوكز، ميزان ترشح لاكتات و فعاليت LDH داخل سلولي به روش فتومتريك اندازه گيري گرديد. يافته‌ها: مصرف گلوكز 48 ساعت بعد از القاي گرسنگي سلولي 42% در مقايسه با گروه كنترل افزايش داشت (P 0/05). همچنين 16 ساعت بعد از القاي گرسنگي ترشح لاكتات افزايش و 72 ساعت بعد فعاليتLDH  داخل سلولي افزايش معنادار 63/7 برابري را  نشان داد (P 0/05) . نتيجه گيري: توليد و ترشح لاكتات در اين سلول ها به عنوان منبع انرژي و همين طور تركيبي شيميايي براي تبادل پيام با يكديگر، همانند سلول هاي توموري، عمل مي كند. با توجه به ايجاد شرايطي مشابه با شرايط سلولهاي توموري براي آستروسيت ها، اميد است اين يافته ها منجر به درك بهتر مفاهيم متابوليسم سلول هاي توموري و طراحي استراتژي هاي جديد درماني بر عليه اين سلول ها در مغز گردد.