استفاده از روش‌هاي اينترونشنال در درمان كودكان كمتر از 15 سال مبتلا به باز بودن مجراي شرياني در بيمارستان شهيد چمران اصفهان

زمينهوهدف: باز بودن مجراي شرياني (Patent Ductus Arteriosus)يا PDA يكي از بيماري هاي مادرزادي قلبي است كه حدود 10%8% از بيماري هاي قلبي مادرزادي را تشكيل مي دهد. باز بودن اين مجرا بعداز تولد مي تواند در مواردي باعث نارسايي قلبي و يا اندارتريت گردد. به همين علت بستن اين مجرا با روش هاي جراحي يا اينترونشن توصيه مي گردد. هدف از اين مطالعه بررسي اثربخشي استفاده از روش هاي اينترونشن در بستن PDA در مركز شهيد چمران دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود. روشبررسي: 39 بيمار كه 18 نفر پسر و 21 نفر دختر بود و PDA  در آنها توسط اكوكارديوگرافي تشخيص داده شده بود در اين مطالعه بررسي شدند. يافته ها: متوسط وزن بيماران 43/6±82/10 كيلوگرم بود. متوسط سن بيماران  8/11±3/14 ماه بود. در 15  بيمار كويل و در 24 بيمار امپلاتزر جهت بستن PDA استفاده شد. 10 نفر از اين بيماران كويل Cook  و 5 نفر كويل Pfm  استفاده شد. ميانگين اندازه PDA در تنگترين قسمت متصل به شريان پولمونر 7/1±2/3 ميليمتر بود. ميانگين زمان آنژيوگرافي  2/12±3/45 دقيقه و زمان فلوروسكوپي 3/6±5/8 دقيقه بود. فشار سيستول و دياستول شريان ريوي بترتيب 4/8±3/34 و 2/6±2/14 ميليمترجيوه بود. در بيماران ما عوارض حاد مانند مرگ، خونريزي شديد، پارگي عروق يا آريتمي ديده نشد. عوارض ديرس مانند بروز تنگي در آئورت و يا پولمونر، جابجايي وسيله، شكستگي و يا تغيير شكل وسيله و يا وجود نشت ديده نشد. نتيجه گيري: در تجربه ما در اين مركز بي خطر بودن استفاده از روش هاي اينترونشن جهت بستن PDA نشان داده شد.