مقايسه نتايج تعبيه زودهنگام فيستول شرياني وريدي با تعبيه ديرهنگام آن در دو گروه از بيماران مرحله انتهايي نارسائي كليوي

زمينه و هدف: ايجاد يك راه دستيابي عروقي مطمئن، مهمترين عامل براي انجام همودياليز موثراست.  فيستول شرياني وريدي، شيوه اي ايده آل براي دستيابي عروقي طولاني مدت مي باشد. در اين مطالعه پيامدهاي تعبيه زودهنگام فيستول با تعبيه ديرهنگام آن مقايسه مي شود. روش بررسي: اين يك مطالعه  مداخله اي مقايسه اي است كه برروي 168بيمار، از بين بيماران مرحله پاياني بيماري كليه ارجاع شده از طرف نفرولوژيست به درمانگاه جراحي عروق بيمارستان گلستان اهواز جهت  فيستول گذاري در سال 1394، دردو گروه 84 نفري، بيماران دياليز نشده و بيماران تحت دياليز با كاتتروريد مركزي انجام شده است. اطلاعات جامعي شامل داده هاي دموگرافيك، و اطلاعات مربوط به بيماري و عمل جراحي جمع آوري گرديد.  يافته ها: متوسط مدت پيگيري ( 2 ± 16) هفته بود. ميزان بروز عوارض در گروه ديرهنگام  بيشتر بود(42 (50%) vs 22(26.1%) , p 0.01 ) ، بويژه عوارضي مانند عدم بلوغ و ترومبوز درگروه ديرهنگام شيوع بيشتري داشتند . به ترتيب (34.5 % 21.4 %) و .( 8.3 % 6%) p 0.01 . غالب موارد فوت در سالمندان  و مبتلايان به بيماري هاي زمينه اي همراه  بود. نتيجه گيري: ايجاد دسترسي عروقي زود هنگام، احتمالا بجز در سالمندان مبتلا به بيماريهاي عمده، همراه با افزايش موفقيت در استفاده از فيستول و اصلاح موفق عوارض آن بدون نياز به تعبيه كاتتر مي باشد و موجب بهبود كيفيت زندگي در بيماران مرحله انتهايي بيماري كليوي مي شود.