اثر شش هفته مصرف آب انار و تمرينات هوازي بر مقادير پاراكسوناز1 و نيمرخ چربي پلاسمايي در زنان ميانسال ديابتي نوع 2

زمينه و هدف: ديابت باعث افزايش استرس اكسيداتيو در بافت هاي مختلف مي گردد و منجر به افزايش سطح اكسيداسيون DNA، پروتئين ها و ليپيدها مي گردد. پاراكسوناز1 يك آنزيم استراز است كه همراه با HDLC حمل مي گردد. اين آنزيم از پراكسيداسيون LDLC جلوگيري مي كند و بنابراين در كاهش خطر آترواسكلروز موثر است. روش بررسي: اين مطالعه از نوع مداخله اي و كارآزمايي باليني مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش شامل زنان يائسه ديابتي شهرستان بابل در دامنه سني بين 50 تا 60 سال بودند كه  با هماهنگي انجمن ديابت انتخاب شدند. نمونه آماري شامل 33 نفر  بود كه به صورت تصادفي به چهار گروه 7 الي 9 نفري تقسيم شدند. گروه ها شامل : كنترل، آب انار، تمرين و تمرين آب انار بود. برنامه گروه هاي تمرين به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و به مدت 6545 دقيقه در روز اجرا گرديد. آزمودني هاي به ميزان ml 150 آب انار در هر روز مصرف  كردند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمونt  وابسته و تحليل واريانس تحليل واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته ها: نتايج تجزيه و تحليل آماري نشان داد كه افزايش معني داري در ميزان پاراكسوناز1 وHDL و همچنين كاهش معني داري در مقادير TG ، TC و LDL قبل و بعد از دوره تجربي در گروه هاي آزمودني ايجاد گرديد. نتيجه گيري: فعاليت  آنزيم پاراكسوناز  و نيمرخ چربي پلاسمايي مي تواند تحت تاثير عوامل تغذيه اي و شيوه زندگي قرار گيرد.