ذرات شبه ويروسي: ساختمان، ويژگي و كاربرد آنها در واكسن

ذرات شبه ويروسي (VLPs) گروهي از واكسن هاي زيرواحدي هستند كه به واسطه ي ايمني زايي حفاظتي قوي مرتبط با ساختارVLP، خود را از آنتي ژن هاي نوتركيب محلول متمايز مي سازند. شبيه ويروس هاي والدي (اصلي)، ذرات شبه ويروسيمي توانند بصورت پوشش دار (enveloped) و غير پوشش دار (nonenveloped) باشند و همچنين مي توانند پس از بيان يك يا چندين پروتئين ساختاري ويروسي در يك سيستم غير يكسان نوتركيب تشكيل شوند. بسته به پيچيدگي VLP مي توان آن را در هر دو سيستم بياني پروكاريوتي يا يوكاريوتي با استفاده از رمزگذاري هدفمند حامل هاي نوتركيب، يا دربرخي موارد مي توان در شرايط عاري از سلول توليد و سرهم بندي نمود. ذرات شبه ويروسيمي توانند در يك طيفي از سيستم هاي كشت سلولي شامل لاين هاي سلولي پستانداران، حشرات، مخمر، سلولهاي گياهي و همچنين در شرايط عاري از سلول(cellfree conditions) توليد شوند. تا امروز، طيف گسترده اي از واكسن هاي نامزد مبتني بر VLP كه عوامل بيماري زاي مختلف ويروسي، باكتريايي، انگلي و قارچي و همچنين بيماري هاي غير عفوني را هدف قرار مي دهند در سيستم هاي بياني مختلف توليد شده اند. برخي از ذرات شبه ويروسي وارد توسعه باليني شده و تعداد كمي از آنها داراي مجوز و تجاري شده اند.