شناسايي عوامل زمينه ساز فرسودگي زناشويي

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل زمينه ساز فرسودگي زناشويي در بافت اجتماعيفرهنگي شهر كرج  انجام شد. اين مطالعه از نوع پژوهش هاي كيفي است كه با استفاده از روش نظريه داده بنياد انجام ‌شده است. بدين منظور با روش نمونه گيري هدفمند و با استفاده از روش مصاحبه نيمه ساختاريافته داده ها جمع‌آوري شد و تا رسيدن به اشباع نظري تعداد 17 مرد و زن از واجدين شرايط مورد بررسي قرار گرفتند. براي دستيابي به عوامل، تحليل داده ها با استفاده از فنون ارائه ‌شده توسط اشتراوس و كربين انجام شد. تجزيه‌وتحليل داده هاي به دست‌آمده در كدگذاري باز، منجر به شناسايي 247 كد ثانويه، 30 مفهوم، 9 مقوله و 3 طبقه كلي شامل عوامل فردي، زوجي و بافتي شد. نتايج نشانگر اين است كه كاهش صميميت، مقوله مركزي الگوي يافته هاي پژوهش است. ويژگي هاي شخصيتي ناسازگار جزء شرايط علي و شناخت ذهني ناكارآمد جزء شرايط زمينه اي در فرسودگي زناشويي است. به‌ علاوه، عوامل فشارزاي بيروني و تجارب استرس زا در زير شرايط مداخله گر قرار گرفت. نتايج نشان داد كه به‌ كارگيري راهبردهايي از قبيل نبود رفتارهاي مراقبتي، تعامل منفي و كمبود شور و هيجان زوجي به پيامدهايي همچون ركود و نبود رشد و بالندگي و درنهايت فرسودگي زناشويي منجر شد.