مقايسه ي برنامه‌ريزي، توجه انتخابي و انعطاف پذيري شناختي در دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص (نارسايي خواندن)

نارسايي هاي كاركرد اجرايي كودكان با اختلال يادگيري خاص مي تواند دريچه اي جديدي را جهت درمان و علت شناسي در اين كودكان باز كند. تخريب كاركرد اجرايي يكي از چندين فنوتيپ هاي شناختي بالقوه در اختلال يادگيري خاص است. بنابراين هدف اين مطالعه مقايسه كاركردهاي اجرايي دانش‌آموزان با اختلال يادگيري خاص و دانش‌آموزان عادي است. در اين پژوهش مقطعي 29 دانش‌آموز مبتلا به اختلال يادگيري خاص (نارسايي خواندن) و 30 دانش‌آموز عادي با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس براساس معيار روانپزشكي با تشخيص روانپزشك و روانشناس انتخاب شدند. سپس آزمون هاي برج لندن، استروپ رنگ واژه و آزمون طبقه بندي كارت هاي ويسكانسين توسط كودكان مبتلا به اختلال يادگيري خاص تكميل گرديد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار 20SPSS آناليز و روشهاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد. نتايج اين مطالعه نشان داد تفاوت معناداري در انعطاف پذيري شناختي (0/051=F)، برنامه ريزي (0/051=F) و توجه انتخابي (0/051=F) از مولفه هاي كاركردهاي اجرايي بين كودكان داري اختلال يادگيري خاص (نارسايي خواندن) و كودكان عادي وجود دارد. نتايج اين مطالعه حاكي از وجود نقص در كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال يادگيري خاص (نارسايي خواندن) است. بنابراين پيشنهاد مي شود مداخلات درماني نوين جهت ترميم كاركردهاي اجرايي در كودكان مبتلا به اختلال يادگيري خاص (نارسايي خواندن) طراحي شود.