ارائه مدل نوآوري در دانشگاه بر اساس فرهنگ يادگيري و مديريت دانش (مورد مطالعه دانشگاه سمنان)

هدف پژوهش حاضر، ارائه مدل نوآوري در دانشگاه سمنان بر اساس فرهنگ يادگيري و مديريت دانش است. روش پژوهش، توصيفي همبستگي و مبتني بر معادلات ساختاري است. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل همه كاركنان غير هيئت ‌علمي شاغل در دانشگاه سمنان (466 نفر) است كه با استفاده از جدول مورگان (210 نفر) به‌عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه گيري پرسشنامه هاي استاندارد، فرهنگ يادگيري مارسيك و واتكينز (2003)؛ پرسشنامۀ مديريت دانش نوناكو (1995) و پرسشنامۀ نوآوري سازماني چوپاني و همكاران (1391) بود. ميزان ضريب اعتماد با روش آلفاي كرونباخ به ترتيب، براي فرهنگ يادگيري (80/0)، مديريت دانش (85/0) و نوآوري سازماني (89/0) به دست آمد. نتايج اجراي همبستگي پيرسون نشان داد كه ميان متغيرهاي پژوهش رابطه معني‌دار وجود دارد. همچنين آزمون فرضيه هاي پژوهش نشان داد، فرهنگ يادگيري به ميزان (80/0) بر نوآوري سازماني و به ميزان (50/0) بر مديريت دانش اثر مثبت و مستقيم دارد. همچنين مديريت دانش نيز به ميزان (26/0) بر نوآوري، اثر مثبت و مستقيم دارد؛ در ضمن، فرهنگ يادگيري به ميزان (13/0) بر نوآوري سازماني، اثر مثبت و غيرمستقيم دارد.