تأثير نگرش به كسب و كار بر گرايش به رفتار كارآفرينانه در دانشجويان رشته‌هاي كشاورزي (مطالعه موردي: دانشجويان جديدالورود دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري)

هدف كلي اين پژوهش بررسي تأثير نگرش به كسب و كار بر گرايش به رفتار كارآفرينانه در دانشجويان رشته‌هاي كشاورزي است. جامعه آماري تحقيق را همه دانشجويان ورودي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري در سال 1395 (337 دانشجو) تشكيل دادند كه به روش سرشماري بررسي شدند. پس از توزيع پرسشنامه‌ها 271 عدد از پرسشنامه‌ها بازگشت داده شد. ابزار تحقيق پرسشنامه‌اي بود كه روايي آن با كسب نظر استادان دانشگاه و پايايي آن با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ (844/0) تأييد شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري SPSS20 استفاده شد. نتايج نشان داد كه رابطه معني‌داري بين نگرش به كسب و كار و گرايش به رفتار كارآفرينانه وجود دارد. گرايش به رفتار كارآفرينانه در 38 درصد دانشجويان مورد مطالعه در سطح خوب و در 98/16 درصد آنها در حد ضعيف است. نتايج رگرسيون چندگانه نيز نشان مي‌دهد كه متغيرهاي نيت كارآفرينانه، حمايت محيطي، رقابت‌پذيري و نگرش به تغيير، 2/24 درصد از تغييرات گرايش به رفتار كارآفرينانه را تبيين كردند.