آيا پايه‌هاي اخلاق عقلاني‌ اند؟ نقدي بر نگرش گنسلر در باب عقلانيّت اخلاقي

در قلمروي اخلاق، از طرفي مناقشات فراواني در جريان است، و از طرفي، رسيدن به اجماع نهايت اهميّت را دارد. هري جي. گنسلر سعي مي كند با الگوبرداري از منطق صوري، اصولي صوري را در اخلاق بازشناسد و طرحي را براي عقلانيّت اخلاقي پي افكند تا اخلاق را بر عقلانيّت مبتني سازد و راهي به سوي اين اجماع باز كند. به نظر مي رسد كه اين تلاش، در عين سودمندي، قرين توفيق نيست: اولاً، دعوي استنتاج قاعده زرّين بر اساس اصولي صوري و برآمده از عقل محض و پيشين، و بنابراين مقبول همگان، پذيرفتني نيست. ثانياً، هيچ تقريري از قاعده زرّين دقيق و خالي از هر نوع عيب و ايراد و كاستي نيست، وثالثاً، اين قاعده براي حلّ اختلافات مهمّي كه در اخلاق وجود دارد كارآيي ندارد. قاعده زرّين براي اخلاق بسيار اساسي است، لكن با همه ابهام‌هايي كه در آن هست؛ ابهام‌هايي كه اختلافات در اخلاق را ممكن مي سازند.