عدم اعتبار استدلال تسلسل قهقرائي با تكيه بر باور اخلاقي پايه

هدف اصلي اين پژوهش بي‌اعتبار ساختن مهم‌ترين دليل شكاكيت اخلاقي، يعني استدلال تسلسل قهقرائي است كه با كمك باورهاي اخلاقي پايه‌اي از طريق شهود اخلاقي حاصل مي‌شوند. براساس مبناگرائي اخلاقي شهودگرا سلسله‌ي توجيه باورهاي اخلاقي به آن باورهاي پايه منتهي مي‌شود كه در نهايت سبب مي‌شود يكي از فرض‌هاي استدلال تسلسل قهقرائي پاسخ داده شود. در اين رويكرد شهودات عقلي و اخلاقي مي‌توانند به عنوان منشأ توجيه اين باورهاي پايه به‌شمار آيند، البته نه به اين معنا كه اين شهودات يكي از مقدمات استنتاج و مبنا و پايه باشند. در واقع در اينجا نسبت محمول به موضوع در گزاره‌هاي اخلاقي بديهي از طريق شهودهاي اخلاقي، ادراك و تصور مي‌شود و باورهاي پايه حاصل از اين شهودها، به عنوان باورهاي اخلاقي شهودي به‌شمار مي‌‌آيند و توجيه كننده ساير باورهاي اخلاقي هستند. در اين نوشتار ابتدا گزارشي از استدلال تسلسل قهقرائي ارائه مي‌شود. سپس مراد از باورهاي پايه اخلاقي روشن مي‌شود. در نهايت نحوه موجّه شدن چنين باورهائي تبيين مي‌شود.