بررسي اثر شوك‌هاي‌ نفتي بر متغيرهاي پولي و مخارج دولت

مقاله حاضر به بررسي اثر شوك نفتي بر متغيرهاي پولي و مخارج دولت در چارچوب يك الگوي اقتصادسنجي مي‌پردازد. اين الگو داراي 3 جفت معادله رفتاري (تابع صادرات و واردات و تابع مخارج دولت) و 14 معادله تعريفي است. پس از برآورد معادله‌ها، شوك نفتي (افزايش قيمت نفت) در دو سناريوي مختلف اعمال شده و اثرات آن بر متغيرها، مورد بررسي قرار گرفته است. در اثر اعمال يك شوك نفتي موقتي (افزايش 50 درصدي قيمت نفت در سال 1384)، پايه پولي و نقدينگي در سال ابتدايي اعمال شوك نسبت به روند مبنا افزايش، و در سال‌هاي دوم و سوم كاهش يافته و كمتر از روند مبنا شدند، درنهايت براي سه سال پاياني دوره تقريباً نزديك به روند مبنا حركت مي‌كردند؛ يعني يك شوك نفتي موقتي، تنها در سال نخست، موجب افزايش پايه پولي و نقدينگي مي‌شود و اثر آن پس از سه دوره از بين مي‌رود. تأثير شوك نفتي بر مخارج دولت مثبت بوده و باعث افزايش مخارج دولت مي‌شود. از سوي ديگر، در اثر اعمال يك شوك نفتي بلندمدت (افزايش سالانه 50 درصدي قيمت نفت از سال 1384 تا 1389)، پايه پولي و نقدينگي در كل دوره 6ساله موردبررسي نسبت به روند مبنا افزايش مي‌يابد و اين به آن معنا است كه شوك بلندمدت افزايش قيمت نفت، داراي اثرات دائمي بر متغيرهاي پولي است و اثرات آن باقي مي‌ماند. مخارج دولت نيز در كل دوره نسبت به روند مبنا افزايش مي‌يابد.