اثرات ساختار جمعيت بر رشد اقتصادي ايران:رويكرد سري زماني ساختاري

رشد اقتصادي يكي از جذاب‌ترين موضوعات علم اقتصاد است كه توجه بسياري از اقتصاددانان را در سراسر جهان به خود جلب كرده است. در اين مقاله از ميان بسياري از عوامل موثر بر رشد اقتصادي، ساختار سني جمعيت بررسي شده است. بنابراين، هدف از نگارش اين مقاله، بررسي تأثير ساختار سني جمعيت بر رشد اقتصادي ايران در بازۀ زماني 1354-1391 است. براي انجام دادن اين تحقيق، از رويكرد سري زماني ساختاري استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد مدل اثبات مي‌كند نسبت وابستگي جمعيت كه نشان‌دهندۀ وضعيت ساختار جمعيت است، تأثير منفي و معني‌داري بر رشد اقتصادي دارد. همچنين نتايج تحقيق اثبات مي‌كند كه متغيرهاي رشد تشكيل سرمايه ثابت ناخالص و شاخص اميد به زندگي تأثير مثبت و معني‌داري بر رشد اقتصادي داشته‌اند. در نهايت، عوامل غيرقابل مشاهدۀ برآوردشده به‌مثابۀ شاخصي از تكنولوژي و ساير متغيرهاي نهادي موثر بر رشد اقتصادي، نشان از هم‌حركتي با رشد اقتصادي دارند كه اين امر نشان‌دهندۀ اهميت متغيرهاي نهادي در رشد اقتصادي كشور است