بررسي سناريوهاي راهبردي سياست هاي پولي و مالي در ايران

هدف اين مقاله، شناسايي چارچوب سياست‌گذاري مناسب جهت تحقق اهداف سياست‌هاي پولي و مالي براي ايجاد ثبات در اقتصاد ايران است. رفتار سياست‌گذاران پولي و مالي با استفاده از روش بهينه‌سازي پويا و الگوي رهبر پيرو نظريه بازي‌ها و تعريف توابع هدف و قيود پيش روي سياست‌گذاران با دو رويكرد اساسي سياست‌گذاري مصلحتي و تعهد دو سياست‌گذار، استخراج شد. بر مبناي يافته‌هاي تحقيق، سياست‌گذاري مبتني بر قاعده و رهبري سياست‌گذار پولي منجر به افزايش ثبات اقتصادي مي‌شود. اهميت تثبيت توليد و تورم براي سياست‌گذاران متعهد در مقايسه با سياست‌گذاران مصلحت‌انديش بيشتر است. درحالي‌كه براي يك سياست‌گذار متعهد تثبيت تورم از تثبيت توليد مهم‌تر است، براي يك سياست‌گذار مصلحت‌انديش، تثبيت توليد بر تبيت تورم مقدم است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد تثبيت بدهي عمومي براي بانك مركزي متعهد نسبت به بانك مركزي مصلحت‌انديش اهميت بيشتري دارد. سياست مالي در رويكرد سياست‌گذاري صلاحديدي، رفتار موافق ادوار تجاري دارد.