بررسي اثر ميدان الكتريكي روي نانوذره هاي نقره پايدارشده با سيترات و پلي وينيل‌پيروليدون

بررسي اثر ميدان الكتريكي بر روي نانوذره ها، مي تواند در تصفيه الكتروشيميايي پساب هاي صنعتي و شهري آلوده شده به نانوذره هاي داراي اهميت باشد. زيرا حضور بيش از مقدار مجاز نانوذره ها در محيط زيست مي تواند براي موجودهاي زنده و بشر خطرناك باشد. رفتار نانوذره هاي نقره در ميدان الكتريكي اعمال شده، بيش تر به عامل پايداركننده آن ها بستگي دارد. اين پژوهش، رفتار نانوذره هاي نقره و پايداركننده هاي آن ها را در ميدان الكتريكي بررسي مي كند؛ كه از آن به نام فرايند الكتروكواگولاسيون (EC) ياد مي شود. نقره نيترات و هيدرازين هيدرات به ترتيببه عنوان منبع يون هاي نقره و عامل احياگر به كار گرفته شدند. در آزمايش هاي جداگانه، سديم سيترات و پلي  وينيل  پيروليدون (PVP) به عنوان پايداركننده هاي نانوذره هاي نقره مورد استفاده قرار گرفتند. با اعمال جريان الكتريكي با ولتاژهاي گوناگون، پايداري ذره ها بررسي شد. بازده فرايند الكتروكواگولاسيون براي محلول هاي كلوئيدي نانوذره هاي نقره پژوهش شد. در مورد سديم سيترات، پس از اعمال 90 دقيقه ميدان الكتريكي در ولتاژهاي گوناگون، پيك جذب نانوذره هاي نقره ناپديد شد؛ كه به موجب آن 99.91 درصد نانوذره هاي نقره از محيط محلول كلوئيدي حذف شدند. در مورد نانوذره هاي پايدار شده با PVP، پس از گذشت مدت زمان 10 دقيقه از آغاز فرايند EC در ولتاژهاي گوناگون، پيك جذب نانوذره هاي نقره از بين رفت و ميزان بازده حذف نانوذره هاي نقره به 99.98 درصد رسيد.بر مبناي اين نتيجه ها، نانوذره هاي نقره سنتزشده به وسيله سديم سيترات، به نسبت پايدار مي باشند؛ درحالي كه نانوذره هاي تهيه شده توسط پايداركننده PVP، براي تشكيل لجن مناسب بوده و در ميدان الكتريكي، به آساني آگلومره مي شوند.