طراحي برنامه آموزشي مديران دانشگاه فردوسي مشهد بر مبناي رويكرد شايستگي

هدف اصلي اين پژوهش، طراحي برنامه‌هاي آموزشي مديران دانشگاهي برمبناي رويكرد شايستگي است. براي دستيابي به اين هدف از روش پژوهش آميخته بهره گرفته شد. به‌منظور گردآوري داده‌هاي موردنياز از تحليل اسناد، مصاحبه و پرسشنامه استفاده شد. جمعيت موردمطالعه را كليه مديران دانشگاه فردوسي مشهد در سطوح عالي، مياني و اجرايي تشكيل دادند. رويكرد موردنظر در طراحي الگوي شايستگي، اقتباسي طراحي است. با اين توضيح كه با نظر به شواهد نظري و پژوهشي فراوان و تجربيات معتبر در اين زمينه، فهرستي از شايستگي‌هاي مورد انتظار مديران در محيط‌هاي دانشگاهي و غيردانشگاهي شناسايي و استخراج شد. علاوه براين، ضمن مصاحبه با خبرگان حوزه مديريت منابع انساني، اسناد مرتبط با جايگاه مديران در دانشگاه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج به‌دست‌آمده از تحليل منابع اطلاعاتي مختلف حاكي از شناسايي 71 شايستگي در پنج دسته شايستگي‌هاي سازماني، ادراكي، تغيير و نوآوري، فردي و ميان فردي است. اين مجموعه شامل 22 شايستگي سازماني، 12 شايستگي ميان فردي، 6 شايستگي تغيير و نوآوري، 7 شايستگي ادراكي، و 24 شايستگي فردي است. همچنين، يافته‌ها نشان داد شايستگي‌هاي مديران دانشگاه فردوسي مشهد برحسب تناسب آن با نوع مسئوليت و سطح مديريتي متفاوت است. لذا، شايستگي‌ها برحسب اين دو ويژگي در بين پاسخگويان به پرسشنامه شايستگي‌ها رتبه‌بندي شدند. به‌طوركلي، نتايج حاكي از اختصاص بالاترين رتبه به شايستگي‌هاي سازماني، ميان فردي، سپس ادراكي و تغيير و نوآوري است. در ادامه، برمبناي مدل شايستگي پيشنهادي، 34 عنوان برنامه آموزشي مفهوم‌سازي شد و مخاطبان آن برمبناي نتايج رتبه‌بندي شايستگي‌ها مشخص شدند. سرانجام با رجوع به تعريف و شاخص‌هاي رفتاري مرتبط با هر يك از شايستگي‌ها، مشخصات برنامه آموزشي موردنظر بر اساس چهارچوب عناصر طراحي برنامه آموزشي تدوين گرديد.