شناسايي عوامل پديداري و شرايط زمينه‌اي يادگيري حين كار معلمان

هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل پديداري و شرايط زمينه‌اي يادگيري حين كار معلمان مدارس خاص شهر تهران مي‌باشد. اين پژوهش كيفي و مبتني بر نظريه داده بنياد بوده، داده‌ها به روش بررسي متون مرتبط و مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختمند با 47 نفر(براي رسيدن به اشباع نظري و بيشترين اعتماد) از افراد مطلع (مديران فعلي و قبلي، معلمان و كارشناسان آموزشي مدارس خاص) كه به روش هدفمند انتخاب شدند، جمع‌آوري شده‌اند. داده‌ها به روش كدگذاري باز، محوري و گزينشي تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد دو دسته ويژگي موجب يادگيري حين كار معلمان مي‌شوند: 1ويژگي‌هاي فردي (استعداد و توانايي‌هاي كلي فرد، انگيزه‌هاي دروني، و احساس معنا و هدفمندي در كار) 2 ويژگي‌هاي شغل معلمي (ضرورت رشد مستمر در شغل معلمي، رسالت و تكليف انسان سازي، تلاش براي بهبود مستمر حرفه‌اي، فرصت بكارگيري آموخته‌ها، اهميت ايده‌پردازي و خلاقيت). شرايطي زمينه‌‌اي براي يادگيري حين كار معلمان عبارتند از: 1فرهنگ سازماني (كيفيت تعاملات، فرصت‌هاي يادگيري، نظام بازخورد، سبك تصميم‌گيري، تاكيد بر نوآوري و ...)،2 الگوهاي نقش (نفوذ پيشكسوتان، مديران به عنوان الگوي يادگيري، بلندپروازي و اشتياق شغلي و ...)، 3حمايت سازماني (توجه به منافع مادي و معنوي معلمان)، و 4كيفيت و كميت دوره‌هاي آموزشي (تناسب هدف‌ها، محتوا، روش‌ها، ارزشيابي و امكانات آموزشي). بدين‌گونه اگر محل كار به محل يادگيري تبديل شود، يادگيري حين كار افراد موجب تحول پيوسته خودشان و سازمان‌شان مي‌شود.