اثر استفاده از قارچ عامل بيماري خال سياه سيب‌زميني روي باززايي پايه‌هاي مقاوم در شرايط درون‌شيشه‌اي

Effect of Saline Water Irrigation on Some Physiological and Biochemical Features of Rosa chinensis ‘Old Blush’

به‌منظور توليد پايه‌هاي سيب‌زميني مقاوم به قارچ عامل بيماري خال سياه (Colletotrichum coccodes) ابتدا ژوخه‌هاي (غده) بذري سالم از دو رقم مارفونا و آگريا انتخاب شده و پس از تشكيل جوانه‌هاي نوري و قطعه‌هاي گرهي ساقه از آن‌ها به طول 5 تا 7 ميلي‌متر، درشرايط سترون به ارلن‌هاي حاوي محيط كشت‌هاي موراشيگي و اسكوك (MS) و نيچ و نيچ در آميخته با عصاره قارچ خالص‌سازي شده از C. coccodes منتقل شدند. ظرف‌هاي كاشت در اتاقك كشت با دماي 18 تا 25 درجه سلسيوس و دوره نوري 14 ساعت با نور كافي از لامپ‌هاي فلورسنت تا زمان باززايي شاخساره قرار گرفتند. از آزمايش فاكتوريل با طرح پايه به‌طوركامل تصادفي شامل نوع رقم در دو سطح (مارفونا و آگريا)، غلظت عصاره قارچ در سه سطح غلظت كم (شش سي سي عصاره خالص قارچ همراه هم حجم آن آب مقطر سترون) غلظت ميانگين (شش سي سي عصاره خالص قارچ همراه يك سوم حجم آن آب مقطر سترون) و غلظت زياد (شش سي سي عصاره خالص قارچ) و آب مقطر سترون (تيمار شاهد) و نوع محيط كشت در دو سطح (MS و نيچ ونيچ) استفاده شد. پس از باززايي و توليد گياهچه‌هاي جديد، آلودگي و سلامت آن‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت. نتيجه‌هاي آزمايش نشان داد كه در قطعه‌هاي جوانه نوري در هر دو نوع محيط كشت و در هر دو رقم و با هر سه غلظت از عصاره قارچ، باززايي صورت نگرفت و تنها در تيمار شاهد قطعه‌هاي گرهي جوانه قادر به باززايي شدند. اما در قطعه‌هاي گرهي ساقه در هر دو رقم و با غلظت كم و ميانگين عصاره قارچ، باززايي صورت گرفت. ضمن اين‌كه تفاوت معني‌داري از نظر توليد گياهچه در تيمار شاهد (آب مقطر سترون) و تيماري كه عصاره قارچ با غلظت كم استفاده شده ‌بود، وجود نداشت. در مجموع مشخص شد كه امكان باززايي و توليد پايه مقاوم از بيماري خال سياه در محيط كشت بافت و در مخلوط با غلظت‌‌هاي ميانگين و پائين از عصاره فعال قارچ از قطعه‌هاي گرهي ساقه سيب زميني وجود دارد. اما اين قابليت در زماني كه ريز نمونه مورد استفاده قطعه‌هاي جوانه باشد، در هيچ غلظتي از عصاره قارچ وجود ندارد.

Rosa chinensisis one of the most importanturban landscape plants. One of the mainimportant uprising problem facing urban landscape development and extension is salinity stress caused by excess NaCl in water and soil. Therefore, in the present study the impacts of NaCl salinity stress on some physiological and biochemical features of Rosa chinensis were studied in a factorial experiment based on completely randomized design. Plants were irrigated by saline water (4,8,and12dSm-1)and irrigation water (EC of0.8dSm-1,ascontrol) for40 days. After the mentioned period, some physiological features such as leaf relative water content (RWC), leaf photosynthetic pigment (such as chlorophyll a, chlorophyll b, and carotenoids), beside activity of some enzymes involved in plant resistance to salinity stress (such as catalase, guaiacol peroxidase and superoxide dismutase) and phenol content were measured. Results indicated that leaf relative water content reduced by salinity stress and the reduction was significant at 12 dS m-1. Leaf chlorophyll and carotenoid pigments also showed a significant reduction at 12 dS m-1 salinity level. Salinity stress increased the activity of antioxidant enzymes such ascatalase,guaiacolperoxidase and superoxide dismutase. Similarly leaf phenol content of stressed plants increased accordingly as level of salinity stress increased. Catalase and superoxide dismutase activity significantly increased at 12 dS m-1 salinity level, while guaiacol peroxidase and phenol content increment was significant at8dSm-1.