بررسي عوامل محيطي مؤثر در افزايش سطح امنيت پارك‌ ها مطالعه موردي: پارك‌هاي شهر قزوين

تأمين امنيت به‌عنوان يكي از نيازهاي اساسي انسان، هميشه و در همه جوامع موردتوجه بوده است به همين دليل همواره سرمايه‌هاي زيادي صرف تأمين امنيت شهرها و سكونتگاه‌هاي مختلف مي‌شود. يكي از مهم‌ترين فضاها و مناظر شهري كه افراد اوقات فراغت خود در آن مي‌گذرانند پارك‌ها است و امنيت پارك و فضاي موجود در آن به‌عنوان يكي از مهم‌ترين عاملي است كه باعث جذب افراد به آن مي‌گردد. به همين واسطه هدف از اين مقاله بررسي امنيت محيطي در پارك‌هاي شهري است. محدوده موردمطالعه شهر قزوين و پارك‌هاي اين شهر بوده و روش تحقيق اين پژوهش توصيفي تحليلي بر پايه پيمايش است. به جهت جمع‌آوري اطلاعات از فن پرسشنامه استفاده گرديده و نتايج تحقيق حاكي از آن است كه وجود عوامل محيطي مانند پوشش گياهي، روشنايي، نقاط كنج و غافلگيري در پيشگيري از وقوع جرم و ايجاد حس امنيت پارك‌ها تأثير بسزايي دارند. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مؤلفه نظارت و روشنايي در سطح پايين‌تري در رتبه‌بندي ازنظر استفاده‌كنندگان قرارگرفته است كه مي‌توان با نصب دوربين‌هاي مداربسته، افزايش نگهبانان و كيوسك‌هاي نگهباني مؤلفه نظارت را ارتقا داد. هم‌چنين با نصب سيستم‌هاي روشنايي پيشرفته (تشخيص فرد) به افزايش روشنايي و مسئله صرفه‌جويي انرژي پاسخ‌گو بود. كاربري‌هاي مركب و پرجمعيت مانند كاربري‌هاي اداري، تجاري و معابر اصلي برافزايش احساس امنيت تأثير معناداري دارد. برعكس كاربري‌هاي يكنواختي كه فقط در ساعات خاص اداري داراي تراكم هستند و ساير اوقات شبانه‌روز فاقد جريان جمعيتي قابل‌توجه مي‌باشند، فضاهاي غيرقابل‌دفاع به شمار خواهند آمد؛ بنابراين ضرورت تأمين نيازها، استاندارهاي خاص استفاده‌كنندگان و بهره‌گيري از رويكردها مانند پيشگيري از جرم به‌وسيله طراحي محيطي، انتخاب عقلاني، امنيت عمومي و ساير نظريات مرتبط كه در طراحي فضاهاي عمومي در شهر بتواند تأمين‌كننده اين نيازها و استاندارها باشد مي‌بايست مورد توجه برنامه‌ريزان و طراحان شهري قرار گيرند.