بررسي راهبردهاي كاهش غلظت گرد و غبار در منطقه سيستان با استفاده از تحليل سوات

منطقه سيستان از ديرباز به دليل وجود طوفان هاي شن و گرد و غبار به عنوان يكي از كانون هاي بحراني فرسايش بادي در كشور معرفي گرديده است. حساسيت بالاي اراضي به فرسايش بادي، وجود خشكسالي هاي پي در پي و كنش هاي سياسي- منطقه اي همگي راهكارهاي مقابله با اين پديده را محدود نموده است. اما در كنار تمامي محدوديت ها، ظرفيت ها و توان‌هايي در منطقه سيستان وجود دارند كه مي توان آن ها را به فرصت هايي براي مبارزه با فرسايش بادي تبديل نمود. شناسايي اين عوامل با استفاده از بررسي هاي ميداني، پردازش تصاوير ماهواره اي سنجنده ماديس و لندست7، و هم انديشي با كارشناسان انجام شد. سپس با استفاده از تحليل سوات، اهميت و وضعيت موجود عوامل داخلي و خارجي ارزيابي شدند. نتايج نشان داد، راهكارهاي كاهش غلظت گرد و غبار در منطقه سيستان بر اساس توان ها و ضعف ها و هم چنين فرصت ها و تهديدهاي موجود در منطقه، در قالب حداقل سه راهبرد قابل ارائه است. در ارزيابي عوامل داخلي به ترتيب وجود پوشش گياهي حاشيه هامون صابري و كمبود اعتبار و مهارت كم جوامع بومي با روش هاي حفاظت خاك بالاترين امتياز را كسب نموده اند و در ارزيابي عوامل خارجي نيز به ترتيب وجود انرژ هاي تجديدپذير و كنش هاي منطقه اي و حقابه هيرمند بالاترين امتياز را به دست آورده اند.