مطالعه پتانسيل گونه هاي Helichrysum globiferumوHelichrysum aucheri براي احياء اراضي شور حوزه هاي آبخيز

در حوزه هاي آبخيز مرتعي كمبود رطوبت و شور شدن خاك يكي از عوامل بازدارنده كاركرد توليدي به شمار مي رود.به طوريكه يكي از موانع گسترش گياهان كه عامل حفاظت آب و خاك هستند،ميزان تحمل به شوري و خشكي مخصوصا در هنگام جوانه زدن بذرها مي باشد. براين اساس مطالعه تاثير تنش شوري بر جوانه زني دو گونهHelichrysum globiferumوHelichrysum aucheri  در قالب يك طرح آزمايشي به صورت فاكتوريل در 4 تكرار و 4 سطح شوري(0،50، 100و 150 ميلي مولار كلريد سديم)انجام شد.بذرهاي اين دو گونه از مراتع قوشچي واقع در 70 كيلومتري جاده  قديم اروميه – قره باغ جمع آوري گرديد.نتايج اين تحقيق نشان داد كه تنش شوري،درصد و سرعت جوانه زني،طول ساقه چه ،ريشه چه و گياه چه در هر دو گونه به طور معني داري كاهش مي يابد.مقدار اين كاهش در همه صفات در كل در  گونهHelichrysum globiferumكمتر از گونه  Helichrysum aucheriبوده نسبت طول ريشه چه به ساقه چه (ضريب آلومتري) نيز در گونهHelichrysum globiferumداراي بالاترين مقدار بود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه اين گونه مقاومت بيشتري نسبت به گونه ديگر دارد.همچنين بيشترين ميزان كاهش درصد جوانه زني، طول ريشه چه،  ساقه چه و گياه چه در تيمار150 ميلي مول در هردو گونه مشاهده شد.