پهنه‌بندي پتانسيل سيل‌خيزي حوزه آبخيز قورچاي راميان

مديريت ريسك سيلاب با مواردي نظير تجزيه و تحليل، مديريت و كاهش اثرات اجتماعي سيل سر و كار دارد. حوزه آبخيز قورچاي به علت وقوع سيل‌هاي متعدد در آن، براي اين تحقيق انتخاب شد. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل موثر در پهنه‌بندي پتانسيل سيل‌خيزي و اولويت‌بندي پتانسيل سيل‌خيزي زيرحوزه‌ها به روش تحليل سلسله مراتبي است. به‌طوري كه كاستي‌هاي ناشي از ذهني بودن و توجه گزينشي كارشناسان را در اين زمينه كاهش داده، يكپارچه سازي اولويت‌بندي زيرحوزه‌ها را با لحاظ كردن وزن هر شاخص در دست‌يابي به اهداف فراهم كند. تحليل وزن‌هاي نهايي حاصل از رويكرد AHP، نشان داد كه معيار هيدروكليماتولوژي با وزن 0/65 نسبت به معيار مورفومتري اهميت بيشتري در حوزه آبخيز مورد تحقيق دارد و زيرمعيار شدت بارش برابر با زمان تمركز مهم‌ترين عامل در اين معيار است. بر اساس رتبه‌بندي نهايي حدودا 27 درصد از سطح حوزه، پتانسيل سيل‌خيزي بسيار زياد دارند كه بيشتر در نواحي كوهستاني و بالادست حوزه واقع شده‌اند، كه اين امر به دليل وزن بالاي دو زيرمعيار شدت بارش برابر با زمان تمركز و بارش با دوره بازگشت 25 ساله نسبت به زيرحوزه‌هاي ديگر است. روش پيشنهادي در اين تحقيق، علاوه بر بالا بردن دقت شناسايي نواحي داراي پتانسيل سيل‌خيزي بالا در فهم فرايندهاي موثر در حوزه كمك خواهد كرد.