معرفي مدل G2 با قابليت ارائه نقشه تغييرات مكاني و زماني هدررفت خاك به عنوان ابزار اساسي مديريت حوزه ‌هاي آبخيز

از آنجايي كه اندازه‌گيري مستقيم هدررفت خاك به ويژه در مقياس دامنه و يا حوزه آبخيز مشكل و پرهزينه مي‌باشد، امروزه استفاده از مدل‌هاي فرسايش گسترش پيدا كرده و روز‌به‌روز مدل‌هاي جديد و با دقت و مزاياي بيش‌تر توسعه پيدا مي كنند. G2 مدل جديدي براي برآورد هدررفت خاك و دنباله‌رو معادله جهاني فرسايش خاك بوده كه داراي قابليت برآورد هدررفت خاك در مقياس‌هاي ماهانه، فصلي و سالانه و نيز ارائه نقشه مكاني هدررفت خاك در سطح حوزه آبخيز مي‌باشد. داده‌هاي ورودي در مدل G2 شامل داده‌هاي ايستگاه هواشناسي، داده‌هاي مربوط به خاك و تصاوير ماهواره‌هاي ASTER، SPOT، MERIS مي‌باشد. نتايج كاربردهاي اين مدل جديد در جنوب شرق اروپا (يونان و بلغارستان) با اقليم مديترانه‌اي و نيمه مرطوب نشان داده است كه اين مدل دقت قابل قبولي براي برآورد متوسط ماهانه هدررفت خاك دارد. از خصوصيات بارز آن ساده، واقع‌گرا و داده‌محور بودن اين مدل مي‌باشد. با توجه به امكان دسترسي به داده‌ها و تصاوير ماهواره‌اي مورد نياز اين مدل، پيشنهاد مي‌شود كه از آن براي تهيه نقشه مكاني-زماني هدررفت خاك در برخي حوزه‌هاي آبخيز معرف كشور استفاده شود.