بررسي قابليت ‌ها و محدوديت هاي مدل هاي برآورد فرسايش خاك جاده هاي جنگلي

جاده هاي جنگلي امكان ورود به جنگل براي دسترسي به نقاط مختلف جنگل، خروج چوب در انجام طرح هاي جنگلداري، عمليات جنگلشناسي، پرورش، حفاظت و همچنين استفاده از ساير كاربردهاي جنگل را فراهم مي نمايند. با احداث اين جاده ها يك سطح عاري از پوشش گياهي ايجاد مي شود كه عامل اصلي ايجاد فرسايش و رسوب در مناطق جنگلي مي باشد. براي برآورد ميزان فرسايش و رسوب جاده هاي جنگلي مدل هاي زيادي طراحي و معرفي شده اند. اين تحقيق به بررسي قابليت ها و محدوديت هاي مدل هايي كه جهت تخمين فرسايش و رسوب در جاده هاي جنگلي ارائه شده اند، پرداخته است، ابتدا مدل هاي موجود به دو دسته فيزيكي و تجربي تفكيك شده و مشخصات هر كدام از مدل ها و داده هاي مورد نياز براي اجراي آنها و مناطقي كه مي توانند استفاده شوند توضيح داده شده است. مدل هاي فيزيكي مورد بررسي شامل مدل هاي WEPPو KINEROS2 و مدل‌هاي تجربي شامل مدل‌هاي ROADMOD، STJ-EROS، SEDMODL،SEDMODL2 ، WARSEM، FORECALT و CULSED مي باشند. در نهايت توانايي ها و محدوديت هاي هركدام از مدل ها مطرح و مورد بحث قرارگرفته شده است. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد كه تعداد پارمترهاي مورد نياز، مقياس زماني و محدوده عملياتي، مكان پيش بيني و نوع پيش بيني (فرسايش يا رسوب) مدل ها، مهمترين مشخصه ها براي قضاوت در مورد مدل ها مي باشد. نتيجه گيري كلي نشان داد محدويت عمده اين مدل ها شامل مشكلات فراهم شدن تمامي داده هاي مورد نياز مدل براي اجرا و همچنين غير قابل استفاده بودن آن ها در مناطق مختلف مي باشد.