بررسي اثر شيوه هاي مختلف بهره برداري بر ويژگي هاي خاك بخشي از حوزه آبخيز هراز

اين مطالعه به منظور بررسي اثر شيوه هاي مختلف بهره برداري (افرازي، مشاعي و شورايي) بر ويژگي هاي خاك در مراتع ييلاقي پلور در استان مازندارن انجام شد. سه سامان عرفي (بزرم موزك، چپك خاص و قاضي مزرعه) به گونه اي انتخاب گرديد كه مناطق نمونه برداري در سه سامان عرفي داراي شرايط توپوگرافي و پوشش گياهي مشابهي باشند، يعني در يك طبقه از شيب، جهت و ارتفاع واقع گردند. نمونه برداري خاك از عمق 0-30 سانتيمتر در 15 نقطه از هر سامان عرفي انجام شد. در آزمايشگاه خاكشناسي بافت، كربن آلي، اسيديته خاك، هدايت الكتريكي و درصد رس، درصد سيلت و درصد شن، پتاسيم، منيزيم و فسفر قابل جذب خاك اندازه گيري شد. سپس مقايسه ميانگين مشخصات خاك از طريق آزمون دانكن انجام شد. نتايج نشان داد كه از نظر خصوصيات خاك، سامان عرفي بزم موزك با شيوه افزاري مقادير مطلوب تري از درصد سيلت، درصد رس، منيزيم و پتاسيم قابل جذب را نشان داده است. لذا مي توان گفت در منطقه مورد مطالعه شيوه افرازي مديريت مطلوب تري را براي خاك فراهم مي كند.