تحليل تغييرات زماني و مكاني كميت و كيفيت منابع آب‌زيرزميني طي سه دهه اخير در دشت ميناب

منابع آب زيرزميني به عنوان يكي از مهم ترين منابع تأمين آب مورد نياز براي بخش هاي كشاورزي، شرب و صنعت، از اهميت زيادي برخوردار است. پژوهش فوق در دشت ميناب واقع در استان هرمزگان با هدف بررسي روند تغييرات كميت و كيفيت آب‌زيرزميني صورت پذيرفت. به‌منظور بررسي تغييرات كميت آب زيرزميني از شاخص GRI طي دوره آماري 1365 تا 1394 و به‌منظور شناخت وضعيت كيفي آب از شاخص‌هاي هدايت الكتريكي (EC)، PH، نسبت جذب سديم(SAR) و سختي كل آب (T.H) چاه‌هاي مشاهده‌اي دشت ميناب در دوره آماري 1387 تا 1394 استفاده گرديد. براي پهنه بندي ويژگي هاي كمي و كيفي آب، از روش IDW در نرم افزار ArcGIS و براي بررسي روند و تغييرات نوسانات سطح سفره آب زيرزميني از آزمون تحليل روند من-كندال استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد، تمامي پيزومترهاي مورد بررسي در مقياس فصلي و سالانه داراي روند كاهشي بوده به‌طوري‌كه بيش‌ترين آماره روند من كندال در شمال دشت مشاهده گرديد. بررسي نقشه هاي هم مقدار پارامترهاي كيفي با استفاده از روش IDW، نشان داد، 63 درصد مساحت منطقه مورد مطالعه داراي وضعيت مناسب از نظر كيفي مي‌باشند و تنها مساحت 37 درصد در بخش مركزي داراي وضعيت نامناسب است.