اولويت بندي پتانسيل سيل خيزي واحدهاي هيدرولوژيكي با استفاده از GIS (مطالعه موردي: حوضه صفارود)

اولويت بندي زير حوضه ها از لحاظ پتانسيل سيل خيزي و تهيه نقشه هاي پهنه بندي كمك فراواني به مديريت سيلاب و شناخت مناطق آسيب پذير مي نمايد. با توجه به اين كه، حوزه آبخيز صفارود به منطقه شهري شهرستان رامسر منتهي مي شود، كنترل سيل و شناسايي مناطق مولد آن از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف از اين تحقيق، تعيين پتانسيل سيل خيزي مناطق مختلف حوضه مورد مطالعه و تهيه نقشه هاي پهنه بندي براي هر زيرحوضه ي آن بوده است. بدين منظور در ابتداحوزه آبخيز مورد نظر، به هفت واحد هيدرولوژيكي تقسيم و سپس اقدام به شناسايي واحدهاي سنگ شناسي در اين حوضه گرديد. حدود 97 درصد از حوضه شيبي بالاتر از 15 درصد و 62/23درصد از منطقه مورد بررسي بيش از 45 درصد پوشش گياهي دارد. پس از تعيين ارزش كمي عوامل، اقدام به بررسي پتانسيل سيل خيزي با استفاده از روش شاخص همپوشاني در محيط GIS گرديد. در نهايت اولويت بندي زير حوضه هاي حوزه آبخيز بر اساس واحدهاي ليتولوژيكي، شيب، كاربري اراضي و درصد پوشش گياهي صورت گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه حدود 26/36درصد از مساحت حوضه در پهنه زياد و 13/74درصد در پهنه خيلي زياد از لحاظ پتانسيل سيل خيزي قرار دارند. نتايج حاصل از اولويت بندي زير حوضه ها، نشان داد كه زيرحوضه لات محله و زيرحوضه جواهرده با 5/41درصد و 80/39درصد پتانسيل سيل خيزي در پهنه هاي زياد و خيلي زياد به ترتيب مناطقي هستند كه داراي كمترين و بيشترين پتانسيل در توليد سيل در داخل حوزه آبخيز صفارود مي باشند.