جايگاه حكمروايي شهري در فرآيند بازآفريني بافت فرسوده شهري مطالعه موردي: منطقه 12 شهر تهران

The Role of Urban Governance in the Urban Worn Texture RegenEration Process Case Study: District 12 of Tehran[

مقدمه: عوارض و مشكلات نواحي فرسوده شهري، بنا به سرشت خود چندوجهي و چندبعدي هستند و در هر مورد به شكل خاصي بروز مي‌نمايد. افت منزلت اجتماعي و اقتصادي و نابساماني‌هاي كاركردي و كالبدي اين بافت‌ها به همراه افت بسيار شديد كيفيت محيط شهري ازجمله دلايلي است كه سياست‌گذاران و برنامه ريزان شهري را مجاب به ارائه راهبردها و راهكارهاي مديريتي در مواجهه با مسائل و مشكلات آن كرده است. يكي از اين رويكردهاي نوين، رويكرد بازآفريني در چارچوب حكمروايي شهري است. اهداف: هدف اين پژوهش، ارزيابي جايگاه حكمروايي شهري در فرآيند بازآفريني بافت فرسوده شهري منطقه 12 شهر تهران مي‌باشد. در اين مقاله تلاش شده است تا به اين سؤال پاسخ داده شود كه وضعيت شاخص‌هاي حكمروايي در بافت فرسوده شهري و اثرگذاري حكمروايي در بازآفريني بافت فرسوده شهري چگونه است؟ مواد و روش ­ها: روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و به لحاظ هدف كاربردي- توسعه‌اي مي‌باشد و واحد تحليل آن سرپرست خانوار مي‌باشد كه حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران به تعداد 383 نفر تعيين گرديد و براي انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گيري تصادفي در سطح محلات منطقه متناسب با تعداد جمعيت ساكن استفاده گرديد. براي گردآوري اطلاعات موردنياز از روش‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني استفاده‌شده است. همچنين از ابزار پرسشنامه براي جمع‌آوري اطلاعات ميداني استفاده گرديد. در راستاي تجزيه‌وتحليل از آمارهاي توصيفي و استنباطي استفاده گرديد. نتيجه ­گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه در بين شاخص‌هاي حكمروايي شهري، شاخص عدالت و اثربخشي و كارايي بيشترين و شاخص‌هاي پاسخگويي و بينش راهبردي پايين‌ترين رتبه را به خود اختصاص داده‌اند. به‌طوركلي شاخص‌هاي حكمروايي شهري در منطقه 12 شهرداري تهران در مقياس پايين‌تر از حد متوسط قرار دارند. همچنين حكمروايي در شاخص‌هاي كالبدي، اقتصادي و اجتماعي اثرپذيري بيشتري نسبت به شاخص‌هاي فرهنگي و زيست‌محيطي داشته است

Introduction and Background The complications and problems of urban areas worn out are multifaceted and multidimensional in nature, and in each case they occur in a particular way. The decline in social and economic status, and the functional and physical dislocation of these tissues, together with the very severe deterioration in the quality of the urban environment, are among the reasons why policymakers and urban planners are required to provide management strategies and solutions in the face of related problems and challenges. One of these new approaches is the regeneration approach within the framework of urban governance.Aims The purpose of this study is to assess the urban governance status in the process of rehabilitating urban environment of the 12th district of Tehran. This paper attempts to answer the question of how is the status of indexes dominated by the urban depreciated texture and also to evaluate the influence of governance on urban regeneration of urban old texture. Methodology TResearch method is descriptive-analytical and in terms of purpose, is developmental. The unit of analysis is considered the head of household. The sample size was determined using the Cochran formula which is 383 people. To define the sample, random sampling was used at district level according to the number of inhabitants. Library and field methods have been used to collect the required information. A questionnaire was used to collect field information. Descriptive and inferential statistics were used for analysis.Conclusion Results show that among the indicators of urban governance, the index of justice and effectiveness and efficiency are the most, and the indicators of accountability and strategic insight have the lowest rank. In general, urban governance indicators in the 12th municipality district of Tehran are at a lower than average level. Also, governance is affected more from physical, economic and social indicators comparing to cultural and environmental indicators.