رابطه اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي و انزواطلبي نوجوانان؛ مطالعه موردي دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمايي شهرستان كاشان در سال 1395

بازي‌هاي رايانه‌اي ازجمله سرگرمي‌هاي هيجان‌انگيز براي نوجوانان هستند كه با توجه به جذابيت و لذت بازي، نوجوانان را به خود جذب مي‌كنند. امروزه با گسترش بازي‌هاي رايانه‌اي، شاهد عوارض گوناگون آن هستيم. صاحب‌نظران علوم اجتماعي، در مطالعه و تشريح پيامدهاي اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي، بر نقش اين بازي‌ها در انزواطلبي، گوشه‌گيري، و كاهش روابط و تعاملات اجتماعي نوجوانان تأكيد داشته‌اند. در اين مطالعه، نقش بازي‌هاي رايانه‌اي با توجه به دو مؤلفه ميزان استفاده از اين بازي‌ها در شبانه‌روز، و اعتياد نوجوانان به اين بازي‌‌ها در انزواطلبي آنان بررسي شده است. اين مطالعه از نوع پيمايش اجتماعي بوده و براي گرد‌آوري داده‌هاي پژوهش، تكنيك پرسش‌نامه همراه با مصاحبه به‌كار رفته است. براي سنجش دو متغير اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي و انزواطلبي نوجوانان، از گويه‌هاي مربوط به اين مسئله در قالب طيف ليكرت استفاده ‌شده است. اعتبار گويه‌هاي متغيرهاي پژوهش با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ تأييد شده است. جامعه آماري پژوهش، همۀ دانش‌آموزان پسر مقطع راهنمايي شهرستان كاشان در سال 1395 است كه با استفاده از فرمول نمونه‌گيري كوكران، تعداد 320 نفر به‌عنوان نمونه به‌صورت تصادفي انتخاب و بررسي شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش، همبستگي بين دو متغير ميزان اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي و انزواطلبي دانش‌آموزان را نشان مي‌دهد. نتايج آزمون پيرسون برابر با (0.425=r)، قابل‌قبول بودن رابطه دو متغير بالا را در سطح اطمينان 99 درصد ازنظر آماري نشان مي‌دهد. نوع رابطه، مثبت بوده و با افزايش ميزان اعتياد به بازي‌هاي رايانه‌اي، شاهد افزايش انزواي اجتماعي دانش‌آموزان هستيم.