تحليل نهادي دولت‌هاي ورشكسته در خاورميانه

An Institutional Analysis of Failed States in the Middle East

اگر دولت‌هاي ناكارآمد را به سه دسته ضعيف، شكننده و ورشكسته تقسيم كنيم، در قرن بيستم قاره آفريقا مركز دولت‌هاي ورشكسته و مناطق خاورميانه و آمريكاي لاتين، مركز دولت‌هاي ضعيف و شكننده بودند. اما از اوايل قرن بيست و يكم دولت‌هاي ضعيف خاورميانه در حال گذار به دولت‌هاي ورشكسته بوده اند؛ به ‌طوري كه هم اكنون از 10 دولت ورشكسته، سه مورد آن‌ها (عراق، سوريه و يمن) در خاورميانه هستند. تلاش اين مقاله بر شناسايي عوامل موثر بر اين گذار است. يافته‌هاي مقاله نشان مي‌دهد كه از پنج دليل شكست دولت، دو عامل فساد و غارتگري دولت و بحران اصلاحات در هر سه كشور فوق مشترك بودهاند. تركيب اين دو عامل با عوامل منحصر به فرد در هر كشوري (در عراق، شدت گرفتن نزاعهاي قومي- مذهبي؛ در سوريه، زوال اقتدار و رويههاي دموكراتيك؛ و در يمن، شورش منطقه اي) باعث شكست دولت شده است

If we categorize ineffective states into weak, fragile, and failed states, it becomes clear that in the 20th century, Africa was home to most failed states, weakness and fragile states were in the Middle East and Latin America. But since the beginning of the 21st century, weak Middle Eastern states have been on a downward spiral toward becoming failed states in such a way that now three out of 10 failed states, namely Iraq, Syria, and Yemen, are in the Middle East. The present article seeks to identify the determining factors in this transition. The findings of the study shows that out of five causes of state failure, corruption and plundering by the government and reform crisis are common to the three mentioned countries. These two causes, coupled with unique factors in each country (intensification of religion and ethnic conflicts in Iraq, the decline in the power of democratic processes in Syria, and the war in Yemen) have led to them becoming failed states.