روش شناسي عقل گرايي فلسفي در كلام اسلامي

«روش عقل گرايي» عنوان عامي است كه بر هرگونه نظام فكري كه نقش عمده را به عقل داده، اطلاق مي‌شود. روش عقل گرايي به عقل گرايي فلسفي و عقل گرايي غير فلسفي تقسيم مي شود. «روش عقل گرايي فلسفي» رويكردي فلسفي به آموزه هاي الهياتي است كه مي كوشد با استفاده از روش، مباني و ادبيات فلسفي، تبييني عقلاني از آموزه هاي الهياتي ارائه دهد. از رهگذر اين جستار مشخص مي شود كه مؤلفه هاي روش عقل گرايي فلسفي عبارتند از: محوريت يقين منطقي؛ استوار ساختن نظريات بر بديهيات منطقي؛ بهره گيري از قواعد فلسفي؛ بهره گيري از زبان فلسفي. آثار كلامي كه بر اساس روش عقل گرايي فلسفي تأليف شده اند، غالباً از شيوه واحدي در تدوين برخوردارند؛ به اين صورت كه پيش از ورود به مسائل خداشناسي، يك سلسله مسائل معرفت شناسي و فلسفي كه زمينه‌ساز بررسي مسائل خداشناسي اند، مطرح مي شود.