حقيقت «علم الكتاب» و آگاهي ائمه (ع) از آن

«كتاب» در قرآن كريم كاربردهاي متعددي دارد. يكي از اين كاربردها «علم الكتاب» است، اين تعبير دوبار در قرآن استعمال شده است؛ يك بار در مورد كسي كه بخشي از «علم الكتاب» را دارا بوده، و يك بار در مورد كسي كه از تمام «علم الكتاب» آگاه بوده، و بر رسالت پيامبر در برابر مشركين گواهي مي‌دهد. در تعيين منظور از «كتاب» و حقيقت آن اختلاف شده كه آيا مراد، لوح محفوظ است، يا كتب آسماني پيشين، و يا قرآن كريم و نيز عالم به تمام «علم الكتاب» آيا خداوند است، يا جبرئيل، يا علماي اهل كتاب، يا ائمه با تحليل و بررسي آيات و روايات روشن مي‌شود كه منظور از علم الكتاب همان حقيقت قرآن كريم است كه هم در لوح محفوظ بوده، و هم جامع كتاب آسماني است؛ و مصداق آگاهان از تمام «علم الكتاب» هم بعد از پيامبر، ائمه اطهار هستند.