روش‎شناسي كلامي برادران كفعمي

شيخ ابراهيم و شيخ احمد دو برادر از خاندان كفعمي در قرن نهم و اوايل قرن دهم هستند. گرچه شيخ ابراهيم اثر مستقل كلامي ندارد؛ اما مي‏توان انديشه‏هاي كلامي او را از ديگر آثارش به‏خصوص «المقام الأسني في شرح الأسماء الحسني» به دست آورد. شيخ ابراهيم با بيان توقيفي بودن اسماء الهي و تبيين هماهنگي وحدت ذات الهي با كثرت صفات، به توضيح صفات الهي پرداخته است؛ توضيحاتي كه با تبيين‏هاي عقلي مسئله قابل تطبيق است. او هم‏چنين بر مطالعه‏ي آفرينش حكيمانه‏ي خداي سبحان تاكيد دارد. شيخ احمد با تأليف «معارج الأفهام إلي علم الكلام» انديشه‏هاي كلامي خود را ارايه كرده است. وي در تبيين مسايل اعتقادي از اصول و قواعد منطقي و فلسفي بهره گرفته و روش استدلالي او به صورت تلفيقي و با استفاده از عقل و نقل سامان يافته است؛ به اين‏صورت كه مستدل‏شدن يك مسئله‏ي كلامي يا به عقل است، يا به نقل، و يا به هر دو. شيخ احمد با اين الگو دليل هر مسئله را اقامه كرده است. او در بسياري از مسايل اختلافي ميان متكلمان و فيلسوفان، هم‏رأي با متكلمان است.