بررسي اثر بيسفنول A بر تمايز استئوژنيك در سلول‌هاي بنيادي مزانشيم مغز استخوان رت بالغ: يك مطالعه‌ي آزمايشگاهي

هدف: هدف از اين مطالعه، بررسي اثر بيسفنول A بر تمايز استئوژنيك در سلول‌هاي بنيادي مزانشيم مغز استخوان مستخرج از رت بالغ بود. مواد و روش‏ها: سلول‌هاي بنيادي مزانشيم مغز استخوان رت، با استفاده از روش فلشينگ استخراج شدند. در انتهاي پاساژ سوم، سلول‌ها به گروه‌هاي كنترل و تيمار شده با غلظت‌هاي مختلف بيسفنول A (1، 5، 10، 50، 100، 250، 500، 1000، 2000 و 4000 نانومولار) براي مدت 21 روز، در محيط استئوژنيك حاوي 10 درصد سرم جنين گاوي، تقسيم شدند. سپس نسبت معدني شدن ماتريكس استخواني، ميزان كلسيم خارج سلولي، سطح بيان پروتئين‌هاي استئوپونتين و استئوكلسين، طي روند تمايز استئوژنيك مورد بررسي قرار گرفت. داده‌ها با روش آماري آناليز واريانس يك‌طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و تفاوت ميانگين‌ها در سطح 0.05 p معني‌دار در نظر گرفته شد. نتايج: كاهش معني‌دار در ميزان معدني شدن ماتريكس استخواني، سطح كلسيم، سطح بيان و سنتز استئوكلسين و استئوپونتين در گروه سلول‌هاي تيمار شده با بيسفنول A در  مقايسه با گروه كنترل، در يك رفتار وابسته به غلظت مشاهده شد (0.05 p).  نتيجه‏گيري: اين نتايج نشان داد كه بيسفنولA، به‏عنوان يك آلاينده زيست محيطي، يك كاهش معني‌دار در تمايز استئوژنيك در سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي مغز استخوان رت ايجاد كرد؛ بنابراين، بيسفنولA مي‌تواند به‌عنوان يك عامل كاهش‌دهنده در تمايز سلولي در نظر گرفته شود.