بررسي و تحليل جايگاه سواد رسانه‌اي در مديريت و برنامه‌ريزي گردشگري (مطالعه موردي استان مازندران)

بدون شك گردشگري يكي از پديده‌هاي هم‌سنخ عصر ارتباطات و اطلاعات به شمار مي‌رود. در اين عصر براي مديريت و برنامه­ ريزي گردشگري ابزارها و راهكارهاي مؤثري وجود دارد كه از جمله مهم‌ترين آن‌ها استفاده از رسانه‌ها است. رسانه­ هاي ديداري و نوشتاري منابع عمده آفرينش و پويايي فرهنگ‌ها به شمار مي‌روند و به دليل كاركرد و نقش‌هاي فعالي كه در دنياي امروز دارند­، بر بسياري از جنبه­ هاي گوناگون زندگي سايه افكنده و اثرات غيرقابل ترديدي بر جاي گذارده‌اند تا جايي كه دانشمنداني نظير مك لوهان­، ديويد رايزمن و تونيس­، تحولات تاريخي و دوره ­هاي متعاقب آن را به واسطه ظهور وسايل ارتباط جمعي و فن‌آوري وابسته آن دانسته و نقش آن‌ها را در ابعاد مختلف زندگي اجتماعي ستوده ­اند. البته لازمه آنلاين بودن در فضاي رسانه‌اي داشتن امكانات سخت‌افزاري و مهم­تر از آن متغيري به نام سواد رسانه‌اي است در غير اين صورت برچسب آفلاين‌ها نمي‌تواند دستاوردي به ارمغان آورد. به طور كلي هدف اين مقاله بررسي و تحليل جايگاه سواد رسانه ­اي در مديريت و برنامه­ ريزي گردشگري با تأكيد بر استان مازندران است. سؤال اصلي مقاله اين است كه آيا در عصر اطلاعات و ارتباطات سواد رسانه ­اي جايگاهي در مديريت و برنامه ­ريزي گردشگري استان مازندران دارد؟ فرضيه مقاله اين است كه بين سواد رسانه‌اي و مديريت و برنامه­ ريزي گردشگري در استان مازندران رابطه وجود دارد. روش اين مقاله پيمايشي – توصيفي است. جمع‌آوري اطلاعات مورد نياز براي ادبيات نظري سواد رسانه ­اي بـا اسـتفاده از روش اسنادي و براي بخش ميداني از روش پيمايشي استفاده شد. جامعه‌ي آماري اين مقاله فعالين گردشگري استان مازندران هستند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 365 نفر از فعالين گردشگري استان مازندران تعيين شد و پاسخگويان به طريق نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه سواد رسانه‌اي در مديريت و برنامه­ ريزي گردشگري استان مازندران تنها در حد انتشار عكس‌ها و تصاوير جاذبه‌هاي گردشگري و ارائه برخي خدمات گردشگري نقش دارد.