پديد آورندگان :
كرمي، نرگس دانشگاه رازي - دانشكدۀ كشاورزي، كرمانشاه , جمالي، صمد دانشگاه رازي - دانشكدۀ كشاورزي، كرمانشاه , شريفي، روح الله دانشگاه رازي - دانشكده كشاورزي، كرمانشاه
كليدواژه :
بيماري‌زايي , توالي‌هاي جداكننده نسخه‌برداري‌شده داخلي , شناسايي مورفولوژيكي , Kalmusia Microsphaeropsis
چكيده فارسي :
به‌منظور شناسايي عامل‌هاي قارچي دخيل در سرخشكيدگي درختان كاج در شهر كرمانشاه، در فصل‌هاي مختلف سالهاي 1395-1394 از درختان كاج داراي نشانه‌هاي بيماري،نمونه‌برداري و جداسازي قارچ ها صورت گرفت. در نتيجه 169 جدايۀ قارچي شامل گونه هاي مختلف جنس Aspergilus با 41 جدايه (فراواني 24/26 درصد)، گونه هاي مختلف جنس Penicilium با 25 جدايه (فراواني 14/79 درصد)، Microsphaeropsis olivacea با 16 جدايه (فراواني 9/46 درصد)، Trichoderma harzianum با 15 جدايه (فراواني 8/87 درصد)، جنس Rhizopus با 15 جدايه (فراواني8/87 درصد)، Paecilomyces variotii با 9 جدايه (فراواني 5/32 درصد)، Microsphaeropsis protea با هشت جدايه (فراواني 4/73 درصد)، Neoscytalidium dimidiatum با هشت جدايه (فراواني 4/73 درصد)، جنس Eupenicillium با هشت جدايه (فراواني 4/73 درصد)، Kalmusia variispora با هفت جدايه (فراواني 4/14 درصد)، Cladosporium sphaerospermum با شش جدايه (فراواني 3/55 درصد)، Pithomyces sp. با شش جدايه (فراواني 3/55 درصد) و Alternaria sp. با پنج جدايه (فراواني 2/95 درصد) به دست آمد. در بررسي آزمون بيماري‌زايي روي شاخه هاي بريدۀ درختان كاج، در بين همۀ جدايه هاي قارچي تنها 16 جدايه از Microsphaeropsis olivacea، هشت جدايه از Microsphaeropsis protea و هفت جدايه از Kalmusia variispora روي شاخه هاي بريدۀ درختان كاج شانكر ايجاد كردند و بيماري‌زا بودن آن‌ها به اثبات رسيد. آزمون بيماري‌زايي در گلخانه روي نهال هاي دوسالۀ درختان كاج نيز صورت گرفت كه جدايه هاي اين سه قارچ همگي قادر به ايجاد شانكر روي نهال ها بودند. از درختان مايه‌زني شده كه نشانه‌هاي بيماري داشتند دوباره قارچ جداسازي و شناسايي شد. درستي جدايه هاي شناسايي‌شده با توالي يابي ITS-rDNA تأييد شد.
چكيده لاتين :
During, 2015-2016 a general survey was conducted in Kermanshah province (west of Iran) in order to identify the fungi implicated in the dieback of pine trees. A sum of 169 fungal isolates was obtained from pine trees showing dieback symptoms. The most frequent species associated with pine trees were different species of Aspergilus (41 isolates), different species of Penicilium (25 isolates), Microsphaeropsis olivacea (16 isolates), Trichoderma harzianum (15 isolates), Rhizopus (15 isolates), Paecilomyces variotii (nine isolates), Microsphaeropsis protea (eight
isolates), Neoscytalidium dimidiatum (eight isolates), Eupenicillium (eight isolates), Kalmusia variispora (seven isolates), Cladosporium sphaerospermum (six isolates), Pithomyces sp. (six isolates) and Alternaria sp. (five isolates). Pathogenicity tests were carried out to determine the role of these species on detached. In pathogenicity tests under laboratory conditions, just isolates of M. olivacea, M. protea and K. variispora could infect inoculated branches at 25°C. Three isolates from each species were used for pathogenicity tests on two-year-old pine seedlings. A month after inoculation, symptoms developed as canker. Pathogens were re-isolated from all inoculated plants after observation of symptoms, thus completing Koch,s postulates. This is the first report of M. olivacea, M. protea and K. variispora as the causal agents of pine decline in Iran.
