تأثير پيوند بين‌گونه‌اي سلول‌هاي بنيادي پالپ دندان انسان بر سطح اضطراب و حافظه در مدل بيماري آلزايمر القاشده با تري‌‌متيل‌تين

زمينه و هدف: بيماري آلزايمر، بيماري تحليل برنده عصبي و شايع ترين علت دمانس است. از خصيصه هاي اين بيماري مي توان به فراموشي، اختلالات شناختي و كلامي، نقص حافظه، پارانويا، افسردگي و اضطراب اشاره كرد. در اين مطالعه به بررسي تغييرات رفتاري شناختي و سنجش سطح فاكتور هسته اي كاپا B متعاقب پيوند زنوژنيك سلول هاي بنيادي پالپ دندان انسان در مدل حيواني بيماري آلزايمر پرداخته شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، از 18 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (با وزن 20 ±220 گرم) استفاده شد. حيوانات به طور تصادفي به سه گروه (6=n) شامل: كنترل (بدون هيچ نوع تيماري)، شم (TMT+PBS) و تجربي (TMT+DPSCs) تقسيم شدند. گروه هاي شم و تجربي، تري متيل تين (TMT) را به صورت درون صفاقي (به ميزان 8 ميلي گرم بركيلوگرم وزن بدن) دريافت كردند. سپس با استفاده از آزمون ماز صليبي مرتفع و ماز Y؛ ميزان اضطراب، حافظه فضايي و كاري موردسنجش قرار گرفت. سطح فاكتور هسته اي كاپا B نيز با روش ELISA بررسي شد. يافته ها: تجويز درون صفاقي TMT باعث افزايش معني داري (P 0/05) مدت زمان باقي ماندن در بازوي بسته ماز صليبي، كاهش رفتار تناوبي و حافظه فضايي در گروه شم نسبت به گروه كنترل شد. از طرفي، متعاقب پيوند سلول هاي بنيادي، در سطح اضطراب، بهبود حافظه فضايي و كاري در گروه تجربي نسبت به گروه شم، كاهش معني داري ديده شد. همچنين ميزان فاكتور هسته اي كاپا B در گروه شم در مقايسه با گروه كنترل و تجربي افزايش معني داري يافت (۰۵/۰p lt;). نتيجه گيري: پيوند زنوژنيك سلول هاي بنيادي پالپ دندان انسان، اثرات بهبودبخشي در علائم بيماري آلزايمر دارد؛ بنابراين پيوند اين رده سلولي، نويدبخش درمان بيماري هاي شناختي و رواني است.