تأثير پنتوكسي‌فيلين بر تغييرات بافت‌ بيضه و شاخص‌هاي اسپرماتوژنز در موش‌هاي تيمارشده با دگزامتازون

زمينه و هدف : دگزامتازون، يكي از داروهاي متداول است كه در آلرژي هاي شديد در انسان استفاده مي شود و مي تواند با توليد استرس اكسيداتيو سبب نقص در سيستم توليدمثلي گردد. در اين مطالعه تأثير پنتوكسي فيلين به عنوان يك آنتي اكسيدان قوي بر تغييرات بافت بيضه و شاخص هاي اسپرماتوژنز در موش تيمارشده با دگزامتازون بررسي شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 24 سر موش نر بالغ نژاد NMRI (Naval Medical Research Institute) با ميانگين وزني 2 ±35 گرم به صورت تصادفي در چهار گروه (6n= به ازاي هرگروه) شامل: گروه كنترل، دگزامتازون (7 ميلي گرم بركيلوگرم در روز)، دگزامتازون+پنتوكسي فيلين و پنتوكسي فيلين (200ميلي گرم بركيلوگرم در روز) تقسيم شدند. پس از 7 روز تيمار به صورت تزريق درون صفاقي، موش ها تشريح و بيضه هاي راست آن ها به منظور ارزيابي هاي استريولوژيك و تخمين شاخص هاي اسپرماتوژنز خارج گرديد. سپس سطح تستوسترون سرم خون اندازه گيري شد. داد ه ها با كمك واريانس يك طرفه و تست توكي در سطح معني داري، P 0/05 آناليز شدند. يافته ها: ميانگين حجم كل بيضه، حجم لوله هاي مني ساز، تعداد سلول هاي اسپرماتوسيت، اسپرماتيد گرد و دراز (P 0.001)، سلول هاي ليديگP 0.001، همچنين شاخص هاي اسپرماتوژنز، سطح تستوسترون سرم خون (P 0.001) و وزن بدن (P 0.001) در گروه دگزامتازون نسبت به گروه كنترل، كاهش معني داري يافت. همچنين افزايش معني داري در حجم بافت بينابيني، در گروه دگزامتازون نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد (P 0.001). پارامترهاي فوق در گروه دريافت كننده تيمار پنتوكسي فيلين با دگزامتازون به طور همزمان در مقايسه با گروه كنترل، تفاوت معني داري نشان ندادند (P 0/05). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد تيمار همزمان پنتوكسي فيلين و دگزامتازون مي تواند مانع از اثرات مضر دگزامتازون بر بيضه و شاخص هاي اسپرماتوژنز گردد.