تأثير پروژسترون بر زنده‌ماني رده سلولي M‌CF-7 و ارزيابي بيان ژن‌هاي P53،BAX و BCL-2

زمينه و هدف: تحقيقات نشان داده اند پروژسترون بر زنده ماني سلول هاي سرطان پستان تأثيرگذار است. اين مطالعه با هدف بررسي اثرات پروژسترون بر زنده ماني رده سلوليMCF7 و ارزيابي بيان ژن هاي P53،BAX و BCL2انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي ndash; آزمايشگاهي، سلول هايMCF7 پس از تهيه از بانك انستيتو پاستور، به دو گروه كنترل و گروه دريافت كننده پروژسترون در غلظت هاي 0.001، 0.01، 0.1، 1، 10 ميلي گرم برميلي ليتر تقسيم بندي شدند. زنده ماني سلول ها با استفاده از تست MTT اندازه گيري شد. سطح نسبي بيان ژن هاي P53، Bax و Bcl2 با روش Real time PCR موردبررسي قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واريانس يك طرفه و تي تست مستقل آناليز شدند. يافته ها: در اين مطالعه، مواجهه با غلظت ۱۰ ميلي گرم برميلي ليتر پروژسترون سبب كاهش زنده ماني سلول هايMCF7 در مقايسه با گروه كنترل شد (0.001p˂). اما مواجهه با غلظت هاي 0.001، 0.01، 0.1، 1، 10 ميلي گرم برميلي ليتر پروژسترون، در زنده ماني سلول هاي MCF7 در مقايسه با گروه كنترل، تغيير معني داري ايجاد نكرد. بيان ژن هاي P53، Bax در سلول هاي MCF7 در مواجهه با غلظت 2.5 ميلي گرم برميلي ليتر پروژسترون نسبت به گروه كنترل، افزايش معني داري داشت (به ترتيب 0.05 ˂p،0.001˂p)، اما بيان ژن Bcl2 در مقايسه با گروه كنترل، دچار كاهش معني داري شد (0.001˂p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد پروژسترون در غلظت بالا سبب كاهش زنده ماني سلول هايMCF7 مي شود و اثر سيتوتوكسيك پروژسترون بر سلول هاي MCF7 از طريق القاي آپوپتوز وابسته به Bax و افزايش بيان ژن ضد توموري P53 اعمال مي گردد. براين اساس هورمون پروژسترون در درمان سرطان پستان، حايز اهميت است.