شيوع فرسودگي تحصيلي و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران، سال 1394

زمينه و هدف: فرسودگي تحصيلي تحت عنوان احساس بي كفايتي و خستگي ذهني كه دانشجويان در مقابل استرس مزمن ناشي از فقدان منابع لازم جهت حمايت از خود نشان مي دهند، تعريف مي شود. اين مطالعه با هدف تعيين فرسودگي تحصيلي در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش بررسي: در اين پژوهش توصيفي تحليلي از نوع مقطعي، 223 دانشجوي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران به روش سهميه اي و نمونه گيري در دسترس، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه جمعيت شناختي، تحصيلي و سياهه فرسودگي تحصيلي برسو بود. داده ها با استفاده از آزمون هاي تي مستقل، واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي به شيوه گام به گام آناليز شدند. يافته ها: در اين مطالعه، اكثريت دانشجويان (71.3%)، فرسودگي تحصيلي متوسطي را گزارش كردند. تأهل، سن، معدل، علاقه به رشته، اشتغال و ترم تحصيلي از عوامل مرتبط با فرسودگي تحصيلي دانشجويان بود. با وارد شدن متغيرهاي اصلي و زمينه اي به مدل رگرسيون خطي به روش گام به گام، علاقه دانشجو به رشته تحصيلي قبل از ورود به دانشگاه و نمره معدل، تبيين كننده فرسودگي تحصيلي شناخته شدند كه اين متغيرها توانستند 13% از تغييرات فرسودگي تحصيلي را پيش بيني كنند. نتيجه گيري: با توجه به نقش بارز علاقه به رشته تحصيلي در بروز فرسودگي تحصيلي دانشجويان پرستاري، شناسايي افراد علاقمند در هنگام جذب دانشجو و ارائه راهكارهايي كه بتواند در معرفي و ارتقاي جايگاه واقعي رشته پرستاري از نظر حرفه اي، معنوي و مادي مؤثر واقع شود در افزايش اقبال عمومي به اين رشته بسيار حايز اهميت خواهد بود.