بررسي نقش سازمان مديريت بحران كشور در حوادث ناشي از زلزله با رويكرد پدافند غيرعامل

هم‌زمان با رشد و توسعۀ شهرها و پيچيده شدن فرآيند دروني جوامع بر تعداد بحران‌ها و پيچيدگي آن‌ها افزوده مي‌شود و از طرفي آسيب‌پذيري شهرها به دلايل متعدد در برابر بلاياي طبيعي افزايش مي‌يابد. از اين رو، چگونگي كاهش تبعات اين حوادث مسئله‌اي قابل توجه است كه تبيين سياست‌هاي پيشگيرانه در سازمان مديريت بحران به عنوان متولي اصلي مديريت اين نوع حوادث، مسئله اصلي اين پژوهش را شكل مي‌دهد. پژوهش حاضر با لحاظ نمودن ملاحظات اساسي پدافند غيرعامل و با استفاده از مصداق‌ها، روش‌هاي شناخته‌شده و البته خاص و ابتكاري در پي كاهش خسارت ها و آسيب‌پذيري‌هاي احتمالي و حفاظت از سرمايه‌هاي كشور در برابر انواع و اقسام حوادث طبيعي و تهديدها در راستاي مقاوم‌سازي، استحكامات سازه‌اي و ارتقاي ايمني، امنيت و پايداري در زمان‌هاي بحراني است. به همين منظور مصاحبه‌هايي با مديران و صاحب‌نظران در امر مديريت بحران كه آموزش‌هاي ضروري و تجربۀ لازم را در ارتباط با مديريت بحران و پدافند غيرعامل دارند، انجام شد. پژوهشگر براي بالا بردن سطح اطمينان و جمع‌آوري اطلاعات در بخش ميداني بين معاونان محترم استانداران، مديران ستادي وزارت كشور، سازمان مديريت بحران و پدافند غيرعامل استانداري‌ها به‌عنوان جامعۀ نمونه با تعداد 55 نفر، پرسش‌نامه 28 سؤالي كه اهداف تحقيق را تثبيت مي كند، توزيع كرد و با استفاده از روش‌هاي تجزيه وتحليل آماري اطلاعات و داده‌هاي تحقيق را مورد تحليل و بررسي قرار داد. نتايج پژوهش نشان داد كه رعايت روش‌هاي نرم‌افزاري و سخت‌افزاري پدافند غيرعامل كه همان سياست‌ها و شاخص‌هاي اجرايي در چهار مرحلۀ مديريت بحران است، تأثير زيادي در كاهش خسارت ها و آسيب‌پذيري‌هاي ناشي از حوادث طبيعي همچون زلزله دارد