جايگاه غيريت سازي در ايجاد پادگفتمان جنبش مشروطه و تاثير آن بر توسعه سياسي ايران

اوج تلاش براي ارائه يك گفتمان مدرن توسط ايرانيان، در عصر مشروطه اتفاق افتاد. هر چند دقايق وعناصر اين گفتمان (تحديد قدرت پادشاه، آزادي وقانون) نه تنها در جامعه ايران هژمونيك نشد، بلكه از دل اين گفتمان يك حكومت خودسر واليگارشيك به نام حكومت رضا شاه، ظهور نمود و رؤياي قانون خواهي ايرانيان كه نقطه كانوني گفتمان مشروطه بود، در شب استبداد رضا شاهي به كابوسي دهشتناك بدل شد. اين پژوهش به بررسي چگونگي شكل گيري پادگفتمان مشروطه و عوامل موثر درآن خواهد پرداخت و نشان داده خواهد شد چگونه پيش ساختارهاي ذهني نيروهاي موثر در جنبش مشروطه به خلق هويت هاي بيگانه اي مبادرت مي ورزند و مرزهاي هويتي جديدي در دل اين جنبش شكل مي گيرد و دال مركزي اين جنبش از حاكميت قانون به مدرنيزاسيون و امنيت تحول پيدا مي كند.همچنين نشان داده مي دهيم چگونه غيريت سازي در دل نيروهاي اجتماعي باعث عدم توسعه سياسي و عدم تحولي معنادار در فرهنگ سياسي جامعه مي شود.روش به كار گرفته در اين پژوهش تحليل گفتمان لاكلا و موفه است.