انگاره امّت در انديشه سياسي امام خميني (ره)

بازشناسي كليدواژگان اساسي در انديشه سياسي امام خميني (ره) گذرگاهي مهم براي شناخت مطلوب منظومه فكريسياسي بنائي كه ايشان به‌صورت حقوقي و نهادي بعد از انقلاب 1375 بنانهاده و از خود به يادگار گذاشته‌اند. «امت» از دانش واژه‌هايي است كه درون‌مايه‌ي ديني و صبغه اسلامي داشته و از ادبيات ديني وارد انديشه سياسي متفكران اسلامي علي‌الخصوص رهبر كبير انقلاب اسلامي شده است. تتبع آثار نظري و عملي امام خميني (ره) حكايت از آن دارد كه اين واژه ضمن حفظ اصالت ديني خود و با اخذ از خاستگاه قرآني و روايي‌اش، خود را با تحولات مفهومي روز همچون واژگان ملت و ملي‌گرايي هم‌آوردي نمايد و با استفاده از ابزار اجتهاد خود را با مقتضيات زماني و مكاني در انديشه امام خميني (ره) بازتوليد نمايد. مقاله حاضر مي‌كوشد با روش توصيفيتحليلي و به شيوه مطالعه كتابخانه‌اي، ديدگاه امام خميني (ره) را در اين زمينه گزارش و بررسي كند. با گذر بر ادبيات واژگاني مستعمل از سوي امام خميني (ره) مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه مفهوم ملت را مفهومي حاشيه‎اي و در ارتباط با مفهوم امت مي‌يابيم و ايشان در اكثر اظهارنظرهاي خويش ملي‌گرايي به معناي حاكميت ملت را نفي نكرده‌اند، بلكه قوميت‌گرايي و قبيله‌گرايي و آثار نامطلوب آن را كه موجب جدايي و افتراق امت اسلامي مي‌شود را مورد نفي و طرد قرار داده‌اند.